'Kom je mee, dan gaan we de dekbedden wassen; daar is het echt mooi weer voor,' zei mijn buurvrouw deze zondag tegen mij. 'Dat kun je doen bij de wasserette in de Hertogstraat, en als we 's ochtends gaan, hebben we ook geen parkeerkosten. Maar wel goede koffie en donuts, want er zit een café bij.'
'Ok, ze kunnen wel een opfrisbeurt gebruiken ja, en ik heb best zin in een goede bak koffie'.
Dus wij naar de De Wit wasserij. Die leek in geen enkel opzicht op de doorsnee wasserette die je in films ziet: ongezellige goedkoop betegelde hokken verlicht door te veel TL-buizen. Nee, een en al knusheid hier! Heerlijke zondagochtendcappuccino drinken terwijl de wasjes draaien. Wat een goed idee van de eigenaar: de baas van het hotel ernaast, die er ook z'n eigen hotelwasgoed wast en droogt. En deze in principe ongezellige bezigheid op een gezellige manier wil delen met particulieren.
Natuurlijk liet hij ook even z'n gezicht zien, deze sociale ondernemer, toen wij er waren.
Helaas was er één wasmachine die het niet deed. Die werd echter meteen gefixt door de jonge Eritreeër die er werkte. Heel behendig klom hij op de machine, draaide er aan wat knoppen en het apparaat was weer startklaar. 'Moet jij niet meelopen met de Stevensloop vandaag?', vroeg een collega aan hem. 'Nee, ik heb andere dingen te doen', antwoordde hij, en stopte de tennisballen in de droger waar onze dekbedden aan het draaien gingen.
Wat een warme gezelligheid op deze koude zondagochtend...
Dus wij naar de De Wit wasserij. Die leek in geen enkel opzicht op de doorsnee wasserette die je in films ziet: ongezellige goedkoop betegelde hokken verlicht door te veel TL-buizen. Nee, een en al knusheid hier! Heerlijke zondagochtendcappuccino drinken terwijl de wasjes draaien. Wat een goed idee van de eigenaar: de baas van het hotel ernaast, die er ook z'n eigen hotelwasgoed wast en droogt. En deze in principe ongezellige bezigheid op een gezellige manier wil delen met particulieren.
Natuurlijk liet hij ook even z'n gezicht zien, deze sociale ondernemer, toen wij er waren.
Helaas was er één wasmachine die het niet deed. Die werd echter meteen gefixt door de jonge Eritreeër die er werkte. Heel behendig klom hij op de machine, draaide er aan wat knoppen en het apparaat was weer startklaar. 'Moet jij niet meelopen met de Stevensloop vandaag?', vroeg een collega aan hem. 'Nee, ik heb andere dingen te doen', antwoordde hij, en stopte de tennisballen in de droger waar onze dekbedden aan het draaien gingen.
Wat een warme gezelligheid op deze koude zondagochtend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten