Do you love philosophy?

Als je van filosofie en oude computerspelletjes houdt, dan is deze reeks zeker iets voor jou! Als voorbeeld uiteraard een oude Griek.

via

De kracht van zang en verhalen

Ach, wat is het toch een genot als mensen goed een verhaal kunnen vertellen. Pop-radiomaker Jaap Boots is een van die mensen. Leuk dat hij voor festival de Oversteek in Lent was uitgenodigd om een deel van zijn theatershow Donderweg te spelen, in de aftandse kelder van Das Kabinett nog wel, prima setting indeed.

Een muzikale autobiografie vol met ruige rockverhalen (hij beleefde als interviewer avonturen met onder anderen Bruce Springsteen, Willy DeVille, Tom Waits, Iggy Pop en Nick Cave). Af en toe speelde hij tussen de verhalen een nummer en draaide hij een plaatje. De toehoorders mochten dan steeds raden om welke song het ging. Aangezien er ook kinderen in de zaal zaten, besloot hij z'n nummer Kutwijf niet te spelen - hij noemde het ter compensatie nog wel een paar keer; het bekt volgens hem namelijk zo lekker. Het optreden was trouwens zonder dat nummer al smakelijk en boeiend genoeg.
En natuurlijk heb ik na afloop het boek gekocht en laten signeren.

Wie geen boek geschreven heeft, maar wel gave liedjes was wat mij betreft de andere held van het festival: Flip Noorman. Geweldige artiest, van wie gezegd wordt dat hij onder begeleiding van Tom Waits-achtige muziek Lennaert Nijgh-achtige teksten declameert, uitspuugt en performt. Het is muziek 'niet voor alle leeftijden', hij geeft aanstoot en 'u neemt aan', en hij weet zijn voorstelling behoorlijk interactief te maken. Zijn liedje Ik heb de macht vond ik het krachtigst. Zeker in de tuin van Joop.



Van mij mag hij ons land op het songfestival vertegenwoordigen. Yes, sir!

Gemasseerd worden tijdens de studie

Afgelopen zomer is onze UB ingrijpend verbouwd; er is onder andere een tsunami aan nieuwe studieplekken bij gekomen (plus nieuwe frisse kleurtjes door het gehele gebouw).

Iedereen vindt het prachtig - op een enkeling na die het zonde vindt dat er zo veel boeken naar het magazijn zijn verdwenen. En dat is natuurlijk óók zo. Maar ja, er is tegenwoordig zo veel digitaal hè.

In ieder geval is er naast studieplekken ook aan de gezondheid van de studenten gedacht. Want - zo dacht men bij de UB - van al dat studeren kun je behoorlijk gestrest raken. Of rugpijn krijgen als je te lang in de verkeerde houding zit. Dus is er een speciaal, met planten afgezet hoekje gecreëerd voor een heuse massagestoel.

Daar kun je je voor een euro 10 minuten laten masseren. Door de stoel, welteverstaan, niet door een UB-medewerker.

En natuurlijk wil iedereen die uitproberen. Ook ik, zeker nadat een gerenommeerde fysiotherapeut er vijf sterren voor had gegeven. Zelf vond ik 'm ongeveer drie sterren waard. Dat kwam met name omdat ik het niet fijn vond dat mijn hoofd zo door het apparaat heen en weer werd geschud en mijn schouders (maar dat kan ik de stoel niet kwalijk nemen) niet door het apparaat werden meegenomen. Nu schijnt het wel zo te zijn dat je uit verschillende massages kunt kiezen, dus wellicht dat er een zonder hoofdschudden bij zit.

Wat ik ook vervelend vond was dat er een soort van sirene afgaat als je klaar bent met de massage. Mocht je al ontstrest zijn, dan krijg je de stress linea recta weer terug doordat je door honderd paar ogen aangekeken wordt na je 'beurt'. Heel gênant vond ik dat persoonlijk.

Enfin, het weerhield me er niet van een massafi te maken. Als bewijs dat ik het gedáán heb. Wie volgt?

Gulpgolfen en high-tea-tocht

Behoorlijk brak en onder de blaren en desalniettemin zeer tevreden omkijkend: het gebruikelijke tafereel na het jaarlijkse weekendje Zuid-Limburg met de studievrienden c.s. van weleer.

Het was weer feest!

Het ongeorganiseerde gedeelte vond plaats in ons huis in Epen en het georganiseerde in Gulpen: de ene dag stadsgolf en de andere dag een high-tea-tocht. En verder natuurlijk de gebruikelijke wandelingen, pubquizzen en drinkgelagen.

We worden - dat meldde ik de vorige keer al - elk jaar wel ouder met z'n allen; dit keer was er zelfs een ziekenhuisbed mee, en divers huiswerk voor de ouder wordende kinderen (die overigens braaf geholpen werden door de steeds wijzer wordende ouderen).

Vanaf morgen helaas weer gewoon het harde leven. Help je me het bourgondisch te maken? Anders is de overgang zo groot....

Eiergooien

Kijk, daarvoor woon je dus in een dorp....

Punkers

Je vraagt je soms af waar die punkers van weleer toch gebleven zijn; hanenkammen zie je eigenlijk alleen nog maar op het voetbalveld.

Vandaar dat we verheugd/ verrast waren toen er tijdens ons verblijf ineens een groep punkers in ons appartementencomplex neerstreek. We waren benieuwd hoe dit het leven in Badalona zou veranderen.

Om kort te gaan: in het geheel niet. Ze hingen wat rond, zeiden vriendelijk gedag, stonden vroeg op en arriveerden gelijk met ons op het strand. Niet om te zonnen, want ze zaten zonder uitzondering helemaal onder de tatoeages. Ze speelden een potje beachvolleybal, maar waren er niet goed in. De bal raakte steeds uit het spel.

Zo ging dat een paar dagen door. Behalve op de ochtend voor ons vertrek. Toen bleken ze ineens luidruchtig, er werd vanaf verschillende balkons naar elkaar geschreeuwd, de muziek stond hard, punkers uit het belendende hotel bleken uit het hotel te zijn gezet en naar ons appartementencomplex gekomen te zijn.

Gelukkig, oude tijden herleefden toch nog een beetje.