Ramadanoverlast

Op bepaalde dingen bereiden de reisgidsen je niet voor. Dat je om drie uur 's nachts gewekt wordt door keihard trommelgeluid in verband met het wekken vóór zonsopgang tijdens de ramadanmaand bijvoorbeeld.

Gelukkig slaap ik vrij vast, dus ik had er zelf niet zo veel last van; mijn huisgenoten echter des te meer. Maar die sliepen dan ook aan de voorkant van ons appartement in Istanbul. Wij toeristen waren echter niet de enigen die wakker schrokken; sommige autochtonen ook, blijkens de boze woorden die ze naar de trommelaars riepen. Dat het ook wel wat zachter kon en zo. Tja, je zal maar kinderen hebben die daarna niet meer willen slapen. Dan ben je mooi in de aap gelogeerd.

Zelf moet ik überhaupt niet denken aan het meedoen aan de ramadan. Snoeiheet en dan niet mogen drinken; ik weet niet of ik dat vol zou houden. Maar.....ongetwijfeld is het goed voor de lijn en je karakter. Ze doen hun best dus maar die moslims, veel geluk ermee; ik houd me lekker vast aan mijn eigen vasten voor Pasen. Al moeilijk zat!

En gelukkig waren we zelf niet gedwongen van eten en drinken af te zien; op straat waren genoeg waterflesjes te koop en restaurantjes geopend. De enige overlast die we er afgezien van de trommels van hadden, was dat de Grote Bazaar 's avonds wat eerder sloot en het café met het mooiste uitzicht over de stad (Mimar Sinan), een tip van een kenner, pas later geopend was dan normaal, namelijk pas om vijf uur. Toen we er echter om acht uur aankwamen, waren ze weer even dicht, want ze moesten met z'n allen naar de moskee, bidden tot zonsondergang, om pas daarna weer te kunnen gaan eten (en drinken).

uitzicht café mimar Sinan

Om de tijd te doden zijn we maar even een uurtje gaan kijken bij een van de ernaast gelegen bouwwerken van architect Sinan, de Süleymaniye moskee, volgens de reisgids de mooiste moskee van Istanbul - in ieder geval de grootste sinds de Hagia Sophia een museum werd.

En dat was eigenlijk niet eens een straf, want ook vanaf de tuin van de moskee had je een prachtig uitzicht en het was ook mooi om te zien hoe steeds meer mensen zich in het park verzamelden om na zonsondergang met z'n allen te gaan picknicken. Dichter bij de Turkse cultuur kun je niet komen.

Ramazan berekettir!