Altijd leuk als je iets gratis kunt krijgen, zeker een boek, dus toen de lezers van de NRC (en alle andere mensen, bleek al snel) voor nop een boek mochten downloaden bij de iBookstore, heb ik dat meteen gedaan. En afgelopen week heb ik het familieportret, het best verkochte boek van 2011, met interesse gelezen. Ik vond het niet per se een heel goed boek, want ondanks het zware onderwerp en de schokkende gebeurtenissen raakte het me niet echt zo diep als het zou moeten. Ik kan er niet precies de vinger opleggen waarom niet.
Toen ik het uithad, dacht ik - nu ik toch bezig was - nog even het nawoord te lezen om daar misschien het antwoord te vinden, maar het laatste gedeelte bestond niet alleen uit een nawoord; er waren ook nog leesvragen aan toegevoegd. Ik weet niet of dat in het oorspronkelijke boek ook zo is, maar het maakte op mij toch een wat vreemde indruk, alsof ik een middelbare scholier was. Ik vond het nogal....bevoogdend.
Wat moet ik met vragen als:
1. In welk genre zou je Het familieportret indelen, bij de oorlogsromans, de liefdesromans of beschouw je het meer als een moeder-dochterroman? Waarom? Waarin verschilt het van andere romans die kwesties rond de Holocaust aankaarten? Welke nieuwe perspectieven biedt het?
14. Aan het eind van Het familieportret is het lot van de hoofdpersonen onduidelijk. Zo bevindt Trudy zich in een ‘vacuüm tussen het deel van haar leven dat eindigt en het deel dat daarvoor in de plaats komt’. Waarom doet Blum dit? Welk punt, als daar al sprake van is, probeert ze hiermee te maken? Heb jij het idee dat het eind van de roman een gelukkig eind is voor Trudy? En voor Anna? Waarom? En wat denk je dat er met de Obersturmführer is gebeurd?
8 opmerkingen:
Het lijkt inderdaad wel een speciale uitgave voor de leeslijst!
Ja, jammer!
Leeskringen hebben heel graag vragen om over het boek dat zij in een groep gelezen hebben te bespreken en daar spelen uitgeverijen op in.
Er zijn daarom meerdere uitgeverijen die vragen toevoegen. Niet voor de middelbare scholieren maar voor de leeskringen. Vandaar.
Op zich een goede service voor de leeskringen, maar ik zit er zelf dus niet op te wachten; had het nog nooit gezien iig!
hmm, dat concept ken ik idd alleen van de Lijsters en aanverwante series! Ik zou het irritant vinden, want dan ga ik dus over die vragen lopen nadenken...
Dat had ik nou ook!
Ik heb het boek al een tijdje terug gelezen. Zware thema's die erg, erg, erg matig uitgewerkt zijn. De enorme promotie blijft mij verbazen. Vrij waardeloos boek dus. Over geen smaak valt niet tevtwisten. Als relatief argeloze lezer merk ik dat je steeds minder moet 'luisteren' naar de 'recensies'. Het heeft allemaal een erg 'advertorial' achtig karakter. Van publieksprijzen tot promogeklets bij dwdd. Misschien moeten lezers maar eens een geloofwaardige recensiesite beginnen. Wie doet mee?
Jaaaaaaaaaaaaaa!!
Een reactie posten