Nu de Elfstedentocht niet doorgaat, is er maar een koek-en-zopietent in Lent neergestreken. Nu horen we echt bij de bewoonde wereld.
En - geloof het of niet - zelfs ik heb een paar rondjes geschaatst op het slootje daarvoor. Dat viel nog niet mee, hoewel ik vroeger toch een redelijk verdienstelijk schaatster was. In mijn herinnering dan. Nu had ik vooral pijn in mijn scheenbenen. Maar: ik ben niet gevallen en vorig jaar wel. Een enorme verbetering dus.
Laat maar mooi liggen, dat ijs. Met warme chocolademelk!
4 opmerkingen:
Heerlijk schaatsgevoel. Het gaat immers om de schaatspret!
Precies! En kneuterigheid versterkt dat gevoel alleen maar!
Heerlijk om te zien al die schaatsers.
Ja, mooie tijden...
Een reactie posten