In het geval van schenkingen aan de universiteitsbibliotheek plaats in de kasten in de open opstelling. Of in het magazijn. En eigenlijk hebben we daar ruimtegebrek. Dus moeten we streng zijn tegen de schenkers, hoe goed die hun giften ook bedoelen. Het kost namelijk ook nog eens geld want arbeidskracht om de boeken in de collectie te brengen (opname in de catalogus, onderwerpsontsluiting, plaatsing etiketten et ga zo maar door).
Maar desondanks zitten er vaak heel waardevolle boeken bij de schenkingen en die nemen we natuurlijk graag op.
Tot nu toe heb ik sind de aanvaarding van mijn collectieondersteunerschap nog niet zo veel te maken gehad met schenkingen - de meeste worden centraal afgehandeld - maar af en toe komt er eens een langs voor de collecties geschiedenis of klassieken, zeg maar mijn toko. Schenkingen voor de klassieke collectie komen meestal vanuit de hoogleraren of universitair docenten van de eigen universiteit, bijvoorbeeld boeken die ze zelf hebben geschreven of waaraan ze een bijdrage hebben geleverd. Die kunnen bijna ongezien opgenomen worden. Ook als ze in het Italiaans zijn, want Italiaans beheersen de meeste medewerkers en een heel aantal studenten bij Griekse en Latijnse taal en cultuur wel. Da's naemlijk wel zo makkelijk als je gaat opgraven in Pompeii.
Maar van de week kreeg ik een boek voor de collectie van geschiedenis in het Zweeds. Nu zijn er vermoedelijk heel weinig studenten en medewerkers die het Zweeds beheersen (Frans is vaak al een probleem), dus heb ik maar een andere bestemming gezocht voor het boek en de schenker daar netjes van op de hoogte gebracht.
De man kon het wel begrijpen, maar vond het ook jammer dat het Zweeds, laat staan het Frans zo uit de gratie was bij de studenten.
Vroeger.......
4 opmerkingen:
Is in Nijmegen Zweeds ooit ín de gratie geweest?
Blijkbaar is Zweeds/Scandinavische talen ooit een bijvak geweest bij Engels, vanwege de verwantschap met het oudengels; we hebben dus redelijk wat boeken uit die tijd in onze collectie. Maar hoe vaak die nog geraadpleegd worden???
Ik herken het punt van het aanvaarden van schenkingen. Bij Tresoar gaan we er in het algemeen van uit dat we geen exemplaren accepteren die al aanwezig zijn in de collectie. Om vergelijkbare redenen die jij noemt. En het is moeilijk dit over de telefoon of bij bureau uit te leggen; de schenker bedoelt het zo goed!
Een schenking van een boek in het Zweeds heb ik nog niet gezien!
Soms hebben we gewoon een keihard vak! :-)
Een reactie posten