Burendag

Onze straatgenoten zien we afgezien van onze directe buren eigenlijk maar zelden. Eigenlijk alleen maar met de straatfeestjes die zo nu en dan gevierd worden en die we lang niet altijd bezoeken. Eén van die straatfeestjes is de jaarlijkse burendag.

En deze keer was het thema van onze straat: voortuintjes. Want niet voor alle voortuintjes in onze straat wordt even goed gezorgd. Sterker nog, soms komt er zelfs een klacht van de wooncorporatie dat er niet goed voor een bepaalde tuin gezorgd wordt, dat er niet genoeg onkruid gewied wordt bijvoorbeeld. Ja echt, daar bemoeien ze zich mee! Ben ik even blij dat wij 'm altijd goed bijhouden. Tsjonge, straks zouden we nog opgepakt worden, of in de gevangeins belanden omdat we ons voortuintje niet goed verzorgen!

De altijd actieve feestcommissie van onze straat had het grondig aangepakt. Van de aangevraagde subsidie hadden ze bij lokale kwekers behoorlijk wat perkgoed gekocht dat iedereen mocht gebruiken, maar dat bij voorkeur op de gemeenschappelijke plekken gepoot diende te worden en bovendien hadden ze bedacht dat iedereen stekjes met elkaar kon ruilen. Dat laatste kwam niet echt van de grond (niemand had bijvoorbeeld belangstelling voor de door slakken aangevreten hosta), maar was toch leuk geprobeerd.

De kinderen mochten ondertussen nestkastjes in elkaar timmeren. Onze kinderen hadden daar geen belangstelling voor. 'Nee mamma, daar zijn we nu toch echt te groot voor'. Ach, wat waren ze schattig toen ze dit soort dingen nog wel wilden....

Na afloop van al het gewerk (ook de plantjes in de boomspiegels moesten grondig aangepakt worden; er werd wat heen en weer gekruid), konden we wijn proeven van de voortreffelijke wijnhandelaar bij ons uit de straat. Die had als thema: Australische en Nieuwzeelandse wijnen. En het weer had zich hieraan gelukkig aangepast. Hij kan het nog, de zon!