Voor wie mij vorige week gemist heeft: ik was met man en kinderen in Rome. Eindelijk kwam het er een keer van, want we waren het al heel lang van plan. En het was schitterend: de reis, het weer, het appartement, de gebouwen....
En het was eigenlijk ook we een keer lekker om niet met veertig studenten of veertig scholieren op pad te zijn aldaar, hoewel die reisjes ook altijd chill waren.
Maar op dat soort reisjes krijg je nooit de vraag 'mamma, waarom staat overal SPOR in Rome', of 'mamma, we gaan morgen toch naar de Sint Stevenskerk, hè?' En dat maakt het juist zo leuk, die onbevangenheid, het plezier om de straatventers, het genot bij het kopen van de souveniers.
Wat overigens hetzelfde bleef: die pijn aan je voeten elke dag!
4 opmerkingen:
haha, bijzonder wel he, Rome zonder leerlingen! Ik ben vorig jaar met mn ouders geweest, ook wel even wennen: ik mocht veel minder vertellen, er moest regelmatig koffie worden gedronken en ik heb voor het eerst in Rome gewinkeld! :)
Herkenbaar (behalve dat koffiedrinken dan: wel meer ijsjes, maar da's ook niet zo'n probleem en die koffie in Rome is ook niet te versmaden). En de Corso, die heb ik dit jaar inderdaad ook voor het eerst goed gezien:-)
Ik ben drie jaar geleden met collega's geweest. Dat was ook een zeer geslaagde reis. En nadien is er nog tweemaal een Romereis onder collega's geweest. Dat was een goed initiatief.
Teambuilding in Rome: ga ik ook eens voorstellen aan ons management. Tof plan!
Een reactie posten