vrijdag 11 februari 2011

Belgische impasse: geen sex

Lukt het in Egypte (nog?) niet om tot een politieke oplossing te komen, in België duurt het intussen ook al een tijdje. Het grappige is wel, dat alles gewoon doorgaat in het land, alsof er niets aan de hand is. De mensen leiden hun leven, de kinderen gaan naar school, de mensen naar kantoor, de boeren bewerken het land, de vuilnis wordt opgehaald, elke ochtend is er een krant. Geen regering nodig dus!

Maar toch knaagt er iets bij sommige mensen - en vooral bij politici, want hoe lang kan een land eigenlijk zonder regering? De Belgische politica Marleen Temmerman heeft al een oplossing aangedragen: de vrouwen (en met name die van de onderhandelaars) moeten gewoon weigeren sex te hebben met hun mannen tot er een regering is gevormd; dan is er zó een regering gevormd.

Om haar ongebruikelijke suggestie kracht bij te zetten, haalt ze enkele succesvolle voorbeelden uit het verleden aan, bijvoorbeeld recentelijk in Kenia:
Daar sleepten de onderhandelingen voor een nieuwe regering zich in 2009 ook eindeloos voort. Een groep Keniaanse vrouwen ging toen in seksstaking en ze riepen de vrouw van de president en de premier op om mee te doen. Prostituees die meededen aan de seksstop kregen zelfs een financiële compensatie. Nog geen week later lag er een akkoord voor een nieuwe regering.
En natuurlijk de beroemde sexstop in de door de komediedichter Aristophanes beschreven komedie Lysistrata, die leidde tot het einde van de Peloponnesische oorlog: onder leiding van de militante Lysistrate ('zij die de legermacht ontbindt') hielden de Atheense vrouwen een sexstaking en bezetten bovendien de Akropolis waar de Atheense staatskas werd bewaard, zodat de oorlog niet meer gefinancierd kon worden; zij staakten deze bezetting pas toen de vrede tussen de Griekse stadstaten een feit was.

Misschien ook een tip voor de Egyptenaren?

10 opmerkingen:

Reintje Senders zei

Leve de macht van de vrouw. Moeten ze in Egypte ook maar eens doen. trouwens in al dat soort landen.

Sandrien Noppen zei

In België mag je de lokale overheden niet onderschatten. Gemeente- en provinciale besturen zorgen ervoor dat alles blijft draaien. Dat is voor een stuk het discussiepunt natuurlijk: moeten die lokale overheden zoveel macht blijven hebben (lees: kostelijke schepenen en burgemeesters hebben) of niet?
Het is daarom maar zeer de vraag dat de seksstaking iets zal uithalen. Maar wel ludiek geprobeerd en geapprecieerd ^^.

Festina Lente zei

Het idee is prachtig! Ik wist niet trouwens dat de lokale overheden in België zo veel macht hebben!

Anoniem zei

De staatskas bezetten O.K. maar sexstop? Mannen kunnen zichzelf heel goed bedruipen (letterlijk) en hebben daar geen vrouwen bij nodig.
Egypte is ook zonder sexstop door
naar de volgende ronde.

Festina Lente zei

Katharina,

Maar....wie weet hoe veel sexstops er daarvoor hebben plaatsgevonden? Mubarak zag wel wat witjes...

Anoniem zei

Ja, witjes en zwart haar, net als Berlosconi. En die doet zeker niet aan sexstops.
In de NRC stond een soort verkeersbord dat de seksstaking verbeelden moet. Een neukend paar met een rode streep erdoorheen.
Men heeft het in Belgie ook geprobeerd door de mannen te vragen een protestbaard te laten staan zonder succes overigens.

Anoniem zei

Aha, ik zag nu pas dat jij dat verkeersbord hebt gebruikt boven je blog! Stom van mij.

Festina Lente zei

Het verkeersbord was gemakkelijk gevonden op internet: 'no sex' bij afbeeldingen (zullen ze bij de NRC ook op gezocht hebben). Wat die baarden betreft heb je gelijk: die hebben ook niet geholpen (maar maken het afwijzen van de man door de vrouw wel makkelijker).

Monique Braam zei

Beste allemaal,
Wat dachten jullie van de frietrevolutie! Toepasselijker kan het bijna niet. Die baarden en seks zetten weinig zoden aan de dijk, maar het enthousiasme voor de frietrevolutie is veel groter. check it out op www.belgiewereldkampioen.be
Groeten
Monique

Festina Lente zei

Ha, ha, dat is wel een mooie benaming! Je kunt maar ergens wereldkampioen in worden!:-)
Zelfs de Egyptenaren zijn al klaar met hun politiek gekrakeel; hoewel, misschien moet het allemaal nog gebeuren, wie zal het zeggen...