“Bijna een jaar geleden overleed mijn man heel plotseling. Een feit dat niemand kon voorzien, maar dat we wel onder ogen moeten zien. Een manier om dat te doen ontstond als vanzelf. Vanaf september 2010 had ik een onweerstaanbare drang vorm te geven wat ik voelde, dacht, wilde laten zien. Mijn werk tot nu toe geef ik de titel “Harnassen van een weduwe”. Het zijn merendeels ruimtelijke werken van ijzerdraad, papier, garen en stof.
Rouw maakt erg kwetsbaar. Wie kwetsbaar is heeft een harnas nodig. In tijden dat het beter gaat mag het harnas ietsje af of verandert van samenstelling en structuur. Deze rouwverwerking is terug te zien in verschillende harnassen en korsetten. Zo ben ik begonnen met harde materialen als ijzerdraad, metaal en papier en zijn langzaam zachtere materialen, garen en stof, gaan overheersen.”
7 opmerkingen:
Een mooie manier van rouwverwerking en mooi dat jij er aandacht aan besteedt.
Eerlijk gezegd zou ik ook niet anders kunnen; ik heb diep respect voor haar!
Monique, je maakt me helemaal verlegen en stil. Wat prachtig heb je dat weergegeven. Dank!
Dit wekt inderdaad groot respect op.
Wow...
Ik heb nooit eerder iemand zo treffend een vergelijking zien maken. Een harnas dat zachter word...
Erg mooi.
@ Mieke: niet doen hoor! (verlegen en stil worden)
@ LeWi: dat vind ik nou ook!
@ Strangebrew: zeker komen kijken 26/27 februari in de dorpsschuur in Lent!
Precies! Gewoon komen kijken. Wees welkom
Een reactie posten