Luis Rocha zweeg en keek om zich heen. Hij bracht zijn armen omhoog en maakte een breed gebaar dat de hele Biblioteca Joanina omvatte. 'Weet je, professor Siza zei altijd dat deze bibliotheek de metafoor is van de goddelijke handtekening in het universum.'
'De goddelijke handtekening in het universum? Dat begrijp ik niet...'
'Dat is beelspraak, geïnspireerd door de gesprekken die hij met Einstein had gehad. 'Hij wees naar de met boeken gevulde kasten. 'Stel, een kind komt deze bibliotheek binnen en ziet die boeken, allemaal in onbekende talen, het merendeel in het Latijn. Het kind weet dat iemand die boeken heeft geschreven en dat in boeken onthullingen staan, maar het weet niet wie ze heeft geschreven of wat erin staat. In feite kent het kind niet eens Latijn. Het vermoedt dat deze hele bibliotheek op een bepaalde manier is geordend, maar wat oor ordening is voor hem een mysterie.' Hij legde zijn hand plat op zijn borst. 'Wij zijn zoals dat kind en het universum is zoals deze bibliotheek. Het universum kent wetten en krachten en constanten die door iemand zijn gereëerd met een mysterieuze bedoeling en volgens een voor ons onbegrijpelijke ordening. We hebben een vaag begrip van de wetten, we vatten de grote lijnen van de manier waarop alles is georganiseerd. We begrijpen oppervlakkig dat constellaties en atomen zich op bepaalde wijze bewegen. Net zoals het kind kennen we de detalis niet, we hebben hooguit een flauwe notie van het waarom van dit alles. Maar één ding weten we zeker: deze hele bibliotheek is georganiseerd met een bedoeling. Zelfs al kunnen we de boeken niet lezen en hun auteurs nooit leren kennen, feit is dat deze werken een boodschap bevatten en dat de bibliotheek is georganiseerd in overeenstemming met een intelligente orde. En zo ook het universum.'
Je kunt je op slechtere plaatsen bevinden om over het bestaan van God na te denken.
9 opmerkingen:
Leuk dat je dit apart belicht Festina!
Ja, ja, dat heet beroepsdeformatie. Ik was ook enigszins geïnspireerd door Schrijver Dezes, die vandaag een dergelijk berichtje had, maar dan over Kafka op het strand, waarin ook een grote rol is weggelegd voor een bibliotheek, maar dan in Japan. Misschien moet er wel een verzameling van aangelegd worden.
Da's mooi, dat ik iemand (in elk geval enigszins) geïnspireerd heb!
Met die 'verzameling' van citaten over de bibliotheek ben ik al ruim een jaar bezig, maar omdat ik er alleen passages in wil opnemen uit boeken die ik gelezen heb, schiet het niet zo hard op. (Ik neem aan dat je gemerkt hebt dat ze met het label 'Boek en bieb' te vinden zijn.)
Zeker, je mag deze er best aan toevoegen hoor! :-)
Maar dan toch pas als ik het boek gelezen heb (wat waarschijnlijk nooit zal gebeuren...).
Never say never, writer!
Er stond daarom ook waarschíjnlijk nooit...
Mooi omschreven. Wat je (en Edwin ook) eerder over het boek schreef trok me alleen niet echt. Ik houd het maar bij Kafka op het strand, dat is inderdaad schitterend. En inclusief een fraaie bibliotheek.
Ik moet zeggen dat ik het na een paar bladzijden ook wilde wegleggen, maar toch nieuwsgierig naar het eind he?
Ok en naar het stuk dat in Iran speelt; de sfeer was best goed getroffen. Met name de beschrijving van de verkeerschaos.
Een reactie posten