Mijn man heeft een nieuwe bril. Tot nu toe kon hij zich goed behelpen met van die Hemabrilletjes van enkele euro's, maar het werd eigenlijk steeds moeilijker. Want met veraf kijken begon het ook al moeilijk te worden.En natuurlijk zeiden ze bij Pearle dat hij dan het best varifocale glazen kon nemen. Nou, dat hebben we geweten! Hij was een paar dagen alleen maar duizelig toen hij die bril opzette. Mijn kinderen hadden echter het grootste plezier, want het was een bril van het merk Björn Borg. Dat is toch die onderbroekenman?
De bril heb ik nu al een paar dagen niet meer op gezien. Misschien kan hij beter aan de contactlenzen. Daar hebben ze tegenwoordig hele leuke van.
4 opmerkingen:
Ik heb een collega die in het begin ook erg duizelig en zelfs misselijk van haar varifocusbril werd, maar het is helemaal goedgekomen.
Zelf weet ik het varifocusmoment nog steeds uit te stellen door voor veraf genoegen te nemen met een bril waarmee ik alles nogal wazig zie, maar waar ik nog nét mee kan lezen. Gelukkig rijd ik geen auto. Voor de bioscoop e.d. (voor zover ik daar kom) heb ik een speciaal vertebrilletje, waarmee ik dus níet kan lezen en degene die naast me zit wazig zie.
En zo tobben we voort...
Tja, ik ben nu ook de 40 gepasseerd; dan schijnen de problemen te beginnen.....
Ik ben nu 2 jaar aan de varifocus en heb geen seconde last gehad. E.e.a. schijnt samen te hangen met de grootte van de bril en het feit of je een combinatie hebt van min met plus of plus met plus.
Maar uiteindelijk heeft het natuurlijk allemaal met ijdelheid te maken. Dr licht makende opluchting van overal alles te kunnen zien, en de intellectuele uitstraling van een mooie bril, kan een oudere mens jonger doen lijken. Niet meer tobben dus!
Aan de bril!
Ik zal het aan mijn man doorgeven! Van dit verhaal wordt-ie vast prompt minder duizelig!
Een reactie posten