zondag 29 maart 2009

Onvermoede talenten


Afgelopen vrijdag hadden we een etentje bij een collega ter ere van het afscheid van Martino, een van onze collega's. Formeel gesproken was Martino onze leidinggevende, maar in een matrixorganisatie is dat minder van belang zijn we uiteindelijk allemaal elkaars collega, maar in verschillende rollen, zodat iedereen zich maximaal kan ontplooien. Zoiets.

Normaal gesproken gaan we bij het afscheid van een collega eigenlijk altijd met z'n allen uit eten, maar deze keer was onze collega Tirza zo gastvrij de hele afdeling uit te nodigen voor een etentje bij haar thuis. Het bleek een prima restaurant te zijn! En dan te bedenken dat ik al 8 jaar haar collega ben zonder dat te weten!

Uiteraard hadden wij een cadeau voor onze vertrekkende collega meegenomen, maar Martino verraste ons met nog een veel leuker cadeau voor ons allemaal: een mini-wekkertje voor op ons bureau. We kregen als opdracht mee alle alarmbellen tegelijk te laten rinkelen, als er (weer eens) te lang vergaderd dreigt te worden over een onderwerp, in plaats van gewoon ACTIE te ondernemen. Een verzoek waar ik gaarne aan zal voldoen!

Geen opmerkingen: