Mijn leven als verraadster

Zou jij je vrienden verraden als je gemarteld zou worden? Dat is een vraag die iedereen zich wel eens stelt. Je denkt waarschijnlijk dat je dat nooit zou doen.

Zarah uit het boek mijn leven als verraadster dacht er ook zo over. Tot ze in de beruchte Evingevangenis in Teheran tercht kwam.

Ik had wel eerder gehoord over de verschrikkingen in Iraanse gevangenissen, met name de Evin, maar door dit boek kwam het wel heel dichtbij. Ik weet in ieder geval dat ik nooit in Zahra's zwarte schoenen zou willen staan. Zij zelf ook niet, ze zou liever in roze schoenen gestaan hebben, maar dat kon nu eenmaal niet. Daar had ze nou juist tegen geprotesteerd, dat ze iets meer keuzevrijheid zou hebben in de keuze van haar kleding. En een paar andere zaken, zoals het aanblijven van een geliefde professor. Zij had het geluk dat ze een (ex)vriendje had met connecties, anders was deze gevangenis zeker haar dood geworden. Walgelijk en mooi dit boek. Het zet je op aangrijpende wijze aan het denken over het verschil tussen zwart en roze.