Bij de school van onze kinderen wordt aan Sinterklaas gedaan. Aan surprises wel te verstaan. Ja, daar zien we naar uit: gezellig knutselen met de kinderen!
Maar dan: de briefjes waarmee dit gebeuren gepaard gaat en met name de taalfouten die gemaakt worden! Op het door de kinderen in te vullen briefje begon het al goed:
MIJN HOBBY ZIJN:
Hoe verwacht je dan dat de kinderen foutloos leren schrijven? Het meisje dat mijn dochter getrokken had, wilde graag 'schijfspullen'. Wij vroegen ons al af wat dat zou moeten zijn: spullen voor de computer, leuke spulletjes die je op de damschijven zou kunnen plaatsen? Weten wij veel. Nee, schrijfspullen natuurlijk, zei mijn dochter. Kinderen kunnen nu eenmaal beter decoderen dan volwassenen. Iets in mij zegt dat ze deze vaardigheid nog heel hard nodig zullen hebben en in sterke mate zullen ontwikkelen in de rest van hun leven als het zo doorgaat met het taalonderwijs. Elk nadeel hep z'n voordeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten