Het Teaching and Learning Centre van onze universiteit bestaat deze maand vijf jaar en had ter ere daarvan onder andere een prijsvraag uitgeschreven. Je mocht je onderwijsdroom opsturen en de vijftien beste inzendingen zouden beloond worden met een lunch met de rector. En yeah, ik was een van de gelukkigen!
Mijn pitch - iedereen kreeg 30 seconden om zijn of haar droom voor het voetlicht te brengen - luidde als volgt:
Het was ook heel inspirerend om de andere dromen te horen: pleidooien over beter luisteren naar de student (bijvoorbeeld als deze mantelzorger of eenzaam is en dat niet durft te uiten), meer kansen voor ondersteuners om aan onze eigen universiteit te studeren, meer harmonie in het orkest van ondersteunende technieken in het onderwijs, vaker naar buiten gaan met de studenten, meer duurzaamheid en kunst in de colleges, meer oog voor diversiteit, vaker online sessies of collegereeksen met andere, verre universiteiten met andere culturen, kortom, wat vaker over je eigen muurtje heen kijken.
Al deze dingen ondanks de aanstormende bezuinigingen? Ja, daar waren we het met z'n allen over eens: ondanks en misschien wel juist gedurende de tijd van gure bezuinigingen: elkaar niet loslaten, maar nóg steviger vasthouden, waarderen, stimuleren en voor het goede gaan.
We can do it! 💪
Geen opmerkingen:
Een reactie posten