Met zoveel goede voornemens kan het niet anders of het moet wel op een deceptie uitlopen. Ik doen én mee aan dry January én wil het eerste deel van het jaar de extra gekweekte kilo's door het niet of nauwelijks kunnen sporten voor, door en na de heupoperaties kwijtraken. O ja, en ik wil weer meer gaan bloggen. Iets met een frisse start of zo.
Het eerste voornemen heb ik echter gisteren al verbroken: we zouden met vrienden een nieuwjaarsborrel gaan drinken bij Sound en Soul in Lent. Even kijken wat voor een plaatjes onze favoriete DJ voor ons in petto had. Maar helaas kreeg onze favoriete DJ een fles wijn van de eigenaar en die wilde hij met ons delen - en ik had al gezondigd doordat ik al een glaasje bubbels gedronken had ter ere van deze eerste nieuwjaarsborrel, dus tja, dat kon ik met goed fatsoen niet weigeren. Maar vanaf nu ga ik sterk zijn.
Er is momenteel wereldwijd een grote discussie gaande tussen believers en sceptici over de mogelijkheden van GenAI en het maken van Open Educational Resources.
Als je David Wiley (de believer) mag geloven, zal GenAI het einde betekenen van de Open Education beweging en repository's: daar zal geen behoefte meer aan zijn, omdat je in de toekomst met behulp van goede prompts en het tweaken van de modellen prima leermaterialen door AI kunt laten genereren. Koud kunstje, dat de docenten heel veel tijdwinst zal opleveren.
Maar er zijn ook sterke tegengeluiden van andere onderwijswetenschappers, zie bijvoorbeeld de sprekers bij dit onderwijscafé:
Zij wijzen met name op de duistere kanten van AI in open education: het gevaar bestaat dat we op basis van de enorme hoeveelheid historische data waarmee de AI getraind is zeer bevooroordeelde en racistische informatie blijven rondpompen als we met Open AI leermaterialen gaan maken. Bij het maken van regulering van AI zijn de politici en beleidsmakers 'vergeten' met de computerdeskundigen te praten. We moeten oppassen dat we de commerciële (blockchain) jongens, die banden hebben met de opkomende fascistische (sic) partij in Amerika niet in de kaart spelen. We moeten echt heel, heel voorzichtig zijn met het gebruik van genAI in open education.
Open education is de meest dogmatische pijler in de 'open paraplu': we zitten (onterecht?) vast aan de 5 R's. Bij open access/ data maakt men meer gebruik van (FAIR) principes, wat het veel flexibeler en beter uitwisselbaar maakt. Binnen de bibliotheken wordt bijvoorbeeld veel gebruik gemaakt van LibGuides om leermaterialen te delen, maar dat is allerminst interoperabele software: zodra je er niet meer betaalt, is de inhoud weg en je kunt het ook niet makkelijk in een ander systeem krijgen.
Studenten zijn er beter mee gediend als we de werking van open AI (en hoe statistische modellen in het algemeen werken) uitleggen, dan dat we ze opzadelen met middelmatige en racistische door GenAI geproduceerde leermiddelen. Ook AI-tutors zijn tot nu toe zeer middelmatig qua performance: de belofte is vooralsnog groter dan de realiteit ons biedt. Vraag het bijvoorbeeld de Wikimediamoderatoren, die hun handen vol hebben aan twijfelachtige AI-content die hun kant op wordt gestuurd....
Volgens de sprekers is er behoefte aan een Europees platform voor het verzamelen van kwalitatief goede digitale open leermaterialen, zoiets als Zenodo, maar dan geschikt voor onderwijsmaterialen. Liever dat dan door AI gegenereerde rommel.
In Nederland zijn we gelukkig gezegend met zo'n platform, namelijk Edusources. Kwaliteit van de leermaterialen gegarandeerd! En als ik de vergelijking met zelfsturende auto's mag maken: die belofte is ook nog niet echt waargemaakt; ongelukken daarmee zijn nog steeds aan de orde van de dag, mensen blijken nog altijd beter te kunnen rijden dan de machines zelf.