Hendrica

Het leek zo'n goed idee van m'n ouders om in m'n doopnamen m'n oma te vernoemen. Helaas alleen dat de vernoeming met een H (Hendrica, naar Riek) begint, en niet met een M (Monique). In afkortingen ben ik dan ook een H.Schoutsen, in plaats van de M.Schoutsen die ik in werkelijkheid ben, waardoor ik mezelf af en toe niet herken..

Dat is bijvoorbeeld de harde werkelijkheid met e-mailadressen, maar ook - en dat is veel kwalijker - op vliegtickets. Want op vliegtickets moet je je eerste doopnaam opgeven, het moet in ieder geval overeenkomen met de gegevens op je paspoort, en daar heet ik Hendrica Maria, H.M. dus. Waarom heet ik niet Maria Hendrica? Dat zou al wat identiteitsproblemen opgelost hebben, want dan was ik alsnog M.Schoutsen. Mijn ouders hadden mij ook gewoon Maria kunnen noemen, maar dat vonden ze misschien te christelijk. Monique klinkt natuurlijk veel exotischer, hoewel ik deze naam met veel, heel veel generatiegenoten deel.

Maar terug naar dat vliegticket.

Sinds dit jaar mogen we op het werk onze congressen niet meer zelf boeken, maar moeten we dat verplicht via een reisbureau doen, dat zou gemakkelijker zijn en ons enorm veel tijd besparen. Wishful thinking van het management. Tot nu toe heeft het me alleen maar meer tijd gekost. Vooral omdat ze mijn gegevens niet goed hadden overgenomen. Op de vliegtickets hadden ze als voornaam - je raadt het al - in plaats van Hendrica Monique doorgegeven. En daar kwamen ze bij het inchecken pas achter. Ik kon dat ter plekke laten veranderen, maar dat ging wel geld kosten. Honderdvijftig euro. Wááát? Ja, en dan kon ik nog van geluk spreken, want ze hadden me ook gewoon de vlucht kunnen ontzeggen en dan had ik helemaal met lege handen gestaan. Oké, doe dat maar dan. Honderdvijftig euro voor een administratieve rechtzetting. Duur doopnaampje, vooral omdat het mij zelf een jaar of tien ook overkomen was. Nee, zo'n fout maak je maar één keer en van een reisbureau verwacht je zéker niet dat ze zo'n fout maken.

De volgende dag heb ik meteen het reisbureau de huid vol gescholden gemaild dat ze een fout hadden gemaakt en gevraagd hoe ze dat met het retourticket hadden gedaan. Dezelfde fout gemaakt natuurlijk. Met excuses: dat werd een heel nieuw ticket kopen. Ongelooflijk.

Het wordt onderhand goedkoper om mijn naam bij de gemeente te laten veranderen. Weg met die Hendrica!

Maar ja, dat kan ik m'n moeder en oma natuurlijk niet aandoen. Of ben ik nu te sentimenteel?