Afgelopen week moesten de rest van het gezin en ik een nieuw paspoort aanvragen. Het enige leuke aan die verplichting is dat we daar altijd een gezinsuitje met een etentje vooraf van maken: het nuttige met het aangename verenigen, altijd goed.
Door toedoen van deze traditie is de verlengdatum van de paspoorten bij ons allemaal dezelfde, wel zo handig in verband met de toestemming van beide ouders die nodig is voor de paspoorten van de kinderen, al is dat voor de oudste niet meer noodzakelijk.
Waar we, zo bleek tijdens het eten, met name benieuwd naar waren, was hoe ze dat nou zouden regelen met ons Amerikavisum, want dat is tien jaar geldig. Eh, ja, daar hadden ze wel een oplossing voor, bleek later, en let nu even op welke dan.
Bij de vernietiging van het oude paspoort over een week - dat moet namelijk terecht gebeuren voordat je een nieuwe krijgt - mag de bladzijde met het visum niet vernietigd worden. Daar zouden we zelf op moeten letten bij het inleveren. 'Alles doorboren, behalve de bladzijde met het visum', moesten we de paspoortbeul meegeven. Ter herinnering hadden ze er een gele post-it op geplakt. Want tja, het visum overzetten naar het nieuwe paspoort, dat bleek niet te kunnen.
'Nadeel is wel dat u vanaf nu altijd twéé paspoorten bij u moet hebben, het oude en het nieuwe. Want in het nieuwe paspoort staat een verwijzing naar het oude paspoort, namelijk dat daar nog een visum in zit.'
'Alleen als we naar Amerika gaan, neem ik aan?'
'Nee, voortaan altijd.'
'Maar het paspoort van mijn dochter is maar vijf jaar geldig, hoe doen we dat dan over vijf jaar, moet ze dan altijd drie paspoorten bij zich hebben?'
Daar hadden de ambtenaren geen antwoord op. Zó ver konden ze niet vooruit kijken.
Tja, misschien is de wereld dan wel vergaan. Probleem opgelost.
