Gisteren hadden we weer eens een interessante lunchlezing op het werk. Hij werd gegeven door - wat hebben we toch een fantastische professoren op onze universiteit rondlopen - Bart Jacobs.
Over Bart Jacobs is veel te vertellen: hij is veelvuldig in de media aan het woord en onder andere bekend van het kraken van de OV-chipkaart. Tevens is hij voorzitter van de raad van advies van Bits of Freedom. Maar bovenal is hij hoogleraar op het gebied van security en correctheid van software.
Zijn belangrijkste boodschap:
Vóór de digitalisering waren informatie en drager niet te scheiden, nu is dat niet meer voor te stellen; het heeft wel enorme consequenties voor de controle van informatie. Je kunt eindeloos informatie kopiëren zonder verlies van kwaliteit, het heeft geen zin meer voor overheden om boeken te verbranden, als de informatie er eenmaal is, is ze in principe vrij beschikbaar.
Maar dat heeft niet alleen maar prettige kanten (denk aan het elektronisch patiëntendossier) en overheden en commerciële bedrijven zoeken desalniettemin wegen om de informatie te controleren; de privacy van de burger is hierbij vaak het kind van de rekening ('door het internet zijn de burgers transparant geworden, niet de overheden'). Jacobs is dan ook een groot voorstander van het (laten) versleutelen van alle berichten die je stuurt en het mijden van grote commerciële bedrijven als Microsoft ('ik snap niet waarom publieke instellingen als de Radboud Universiteit niet overgaan op open source besturingssystemen als Linux').
Intermediairs als uitgevers zijn in principe overbodig geworden, tenzij ze waarde toevoegen aan het kale product; wat dat betreft zitten bibliotheken ook in de gevarenzone, meent Jacobs. De bibliotheek heeft hij naar zijn mening niet meer nodig. Gelukkig kwam op dat laatste behoorlijk wat weerwoord uit de zaal, want heeft de bibliotheek niet (mede) zorg gedragen voor toegang tot de bronnen op zijn computer en vinden zijn studenten het niet heerlijk om te studeren in de bibliotheek?
En hij maakte nóg een fout: hij noemde mij een vrouw van middelbare leeftijd. Daardoor was ik toch wel even van mijn stuk gebracht. Vrouw van middelbare leeftijd, mán, ik ben pas 46 en voel me eerder twintig dan vijf en vijftig! Ben nog lang niet in de overgang en was de enige die live twitterde tijdens de lezing. Nee, op dat moment was hij duidelijk even de weg kwijt.
Hoe oud hij dan zelf is? Dat heb ik natuurlijk meteen maar even opgezocht, want heel veel privacy heb je wat dat betreft ook niet meer tegenwoordig. Hij is maar liefst vijf jaar ouder dan ik, de mán van middelbare leeftijd......
Hieronder zijn TED-talk op de Radboud Universiteit anderhalf jaar geleden voor wie 'm 'live' wil zien:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten