zondag 1 juni 2014

Talent en 21st century skills

Enkele weken geleden was er grote aandacht in de Volkskrant voor de basisschool waar mijn kinderen op gezeten hebben: het Talent in Lent.

Als je het artikel leest, denk je dat die school zo'n beetje het walhalla is.

Maar dat is het helaas niet. Mijn kinderen hebben er een leuke tijd gehad hoor, daar niet van, maar dat zouden ze waarschijnlijk op een andere school ook gehad hebben; toen we nog in Nijmegen woonden, hadden ze het ook prima naar hun zin.

Eerlijk gezegd schrokken we zelfs een beetje, toen onze zoon na de eerste dag op school thuiskwam; het enige wat hij de hele dag gedaan had, was met de Knex gespeeld. Voor de goede orde: hij zat toen in groep 5. De rest van de week ging dat niet heel anders. 'Moest je niet rekenen dan?''Nee hoor, ik mocht kiezen tussen rekenen of het rekenspel doen; toen heb ik natuurlijk het rekenspel gedaan.' En eigenlijk was de situatie in de jaren daarna niet veel beter; de weektaak die mijn zoon had, had hij in twee dagen al af (hij was erg goed in het afkleuren van taken die hij vervolgens niet deed) en voor de rest: vrijheid blijheid, veel rondzwerven zonder iets te doen. Het is ook wel eens voorgekomen dat hij een half jaar lang in het verkeerde rekenboek had zitten rekenen; niemand die het doorhad; mijn dochter heeft hetzelfde meegemaakt.

Is dat erg?

Voor kinderen met een gemakzuchtig karakter is dit niet de perfecte school. Want op papier wordt alles op maat gemaakt, maar in de praktijk hebben de mentoren (zoals de docenten op het Talent heten) hun handen vol aan al die verschillen, waardoor ze het zicht op het individu net zo goed als op andere scholen kwijtraken; ze moeten namelijk al switchen tussen al die leeftijden die bij elkaar gezet zijn - persoonlijk zou ik daar ook gek van worden -, dus het is vrij makkelijk om uit het oog verloren te worden.

De 'klap' kwam op de middelbare school: toen bleken er ineens allerlei hiaten in de kennis van mijn zoon (en dochter) te zitten. Vooral op de onderdelen taal en rekenen had hij grote achterstand. Aan spelling werd nooit veel aandacht besteed, want drills, daar houden ze op het Talent niet van. Het enige dictee dat ze kregen, was het zogenaamde PI-dictee, dat elk jaar hetzelfde was, dus dat konden ze op een gegeven moment dromen.
Voor de rest werd er niet zoveel op de spelling gelet, ook niet bij werkstukken, want 'dat verstoorde het creatieve proces maar'. Hetzelfde gold mutatis mutandis voor rekenen.

Wat ze extra geleerd zouden hebben, zouden 21st century skills zijn. De leerlingen van het Talent zouden socialer en creatiever zijn en beter kunnen samenwerken dan kinderen van andere scholen. Dat waag ik te betwijfelen. Voor sociale vaardigheden is op alle scholen (terecht) heel veel aandacht. En ook op andere scholen mogen kinderen zijn wie ze willen zijn. En leren ze kritisch denken en omgaan met verschillen.

Dus.

2 opmerkingen:

Marina Noordegraaf .... zei

Interessant, Monique! De intentie is goed en spreekt aan bij ouders. Hoe het dan in de praktijk uitpakt voor het individuele kind, is een ander verhaal.
Mooi dat je schrijft 'In de praktijk hebben de mentoren hun handen vol aan al die verschillen, waardoor ze het zicht op het individu net zo goed als op andere scholen kwijtraken'.
Denk je dat er meer ogen nodig zijn? Of moeten mentoren op een andere manier kijken?
Zouden middelbare scholen anders ingericht moeten worden? (want daar wordt de kloof zichtbaar).
Je kunt het systeem duidelijk niet alleen van onderen veranderen, denk ik. Want de exameneisen blijven en worden zelfs strenger.

Succes met de overgangen naar de middelbare school sowieso!

Festina Lente zei

Oef, moeilijke vragen....!
Ik vind dat het slagen van dit 'project' heel erg van de kwaliteit van de individuele docent afhangt. Mijn kinderen zitten al een tijdje op de middelbare school en merken dat zij minder weten dan andere kinderen en minder kapstokken hebben om nieuwe kennis aan op te hangen. Ze hebben keihard moeten werken om het allemaal in te halen en dan nog voelen ze zich onzeker over hun spellings- en rekenvaardigheden, veel meer dan hun leeftijdsgenootjes. Dus wat de meerwaarde is geweest van deze basisschool? Ik weet het eerlijk gezegd niet! En ik vind ook dat dat te weinig gemonitord is/ wordt. Als je zoiets opzet, moet je m.i. veel beter monitoren en niet alleen aan windowdressing doen....