Interview intranet

Sinds we in @storiesguy een ondersteuner van ons programma Digitale Bibliotheek hebben, wordt er wat afgeïnterviewd bij ons op de UB. Deze keer was ik aan de beurt....

Monique Schoutsen over social media: 'ik ben een echte informatiejunk'

Medewerkers van de Nijmeegse universiteitbibliotheek zijn steeds vaker op social media te vinden. Monique Schoutsen, bijvoorbeeld. Zij is al ruimte tijd actief met bloggen, twitteren en RSS. En nu geeft zij haar digitale geheimen bloot.

P: Als ik collega's vraag om een bloggende UB-medewerker te noemen, dan word jij steevast genoemd. Wat vind je ervan dat men jou ziet als een ambassadeur van social media?

M: Vinden ze dat? Ik zie dat zelf niet zo. Het gaat me niet zozeer om de social media op zich. Ik ben een echte informatiejunk. Ik lees graag. Dankzij social media blijf ik op de hoogte van het laatste nieuws.

P: Hoe ben je met social media begonnen?

M: Een aantal jaren geleden kreeg ik een werkplek op de kamer bij Léon Stapper en Harrie Knippenberg. Zij maakten al gebruik van RSS-readers, een toepassing waarmee je in één oogopslag het nieuws van verschillende websites kunt bijhouden. Dat wilde ik ook!

P: Vanaf dat moment was je verkocht?

M: Wat de RSS-readers betreft wel. Later heb ik mij ook aangemeld op Twitter. Dat deed ik in de eerste plaats om de berichten van mijn kinderen te volgen. Uiteindelijk zag ik er steeds meer de lol van in en ben ik het actiever gaan gebruiken.

Facebook is een apart verhaal. Het was eigenlijk nooit mijn bedoeling geweest om dit sociale netwerk te gebruiken. Een aantal jaren geleden hielp ik mijn moeder met het aanmaken van een Facebook-profiel, zodat ze in contact kan blijven met haar zus in Canada. Daarvoor moest ik eerst een aantal dingen zelf testen. Dus maakte ik een eigen profiel aan. Inmiddels ben ik ook aardig druk met Facebook.

P: Je hebt ook je eigen blog dat Festina Lente heet.

M: Daarmee startte ik zo'n vier jaar geleden. Ik had toen al veel weblogs van anderen gelezen. En ik dacht: dit ga ik ook doen. Het begon heel simpel, hoor. Gewoon stukjes tekst plaatsen. Maar na loop van tijd en veel rondvragen bij andere bloggers ontdekte ik hoe ik het blog kon opleuken met afbeeldingen en linkjes.Een eigen blog is heerlijk. Je bent je eigen baas, je kunt gewoon beginnen en hoeft vooraf geen doelen te stellen. Je kiest je eigen onderwerpen en bepaalt zelf de layout van een artikel.

P: Waarover blog je zoal?

M: Omdat ik voor een universiteitsbibliotheek werk, denken veel mensen dat ik vooral over bibliotheken schrijf. Maar dat is niet zo. Mijn thema's zijn breed. Klassieke talen, mijn woonplaats Lent, grappige situaties en het onderwijs; het komt allemaal aan bod.

P: Zijn er social media waarover je minder enthousiast bent?

M: Natuurlijk. Pinterest, bijvoorbeeld. Dat is een toepassing waarmee je afbeeldingen kunt delen. Dat boeit me niet zo. Geef mij maar verhalen. Vooral als ze een beetje rauw zijn en niet te braaf. Zo schrijft Edwin Mijnsbergen altijd leuke artikelen.

Verder heb ik weinig met de sociale netwerksite Google+. Maar dit is allemaal heel subjectief, hoor. Een ander is er misschien wel blij mee. Je moet social media zien als een menukaart. Ieder kiest zijn eigen gerechten.

P: Tot slot, welke tip geef jij aan collega's die willen beginnen met social media?

M: Dat ze niet bang hoeven te zijn. Toen ik er net mee begon, vond ik het ook eng. Zo blogde ik niet onder mijn eigen naam en durfde ook geen foto van mezelf te plaatsen. Na loop van tijd sleet die angst. Ik merkte dat het niet eng was om gelezen te worden.

Daarnaast: social media doe je met plezier! Ken je die ganzen die ze het eten door hun strot duwen? Zo moet het dus niet, vind ik. Het heeft geen zin om mensen te dwingen met social media te beginnen. Ze moeten zelf ervaren wat het hen brengt.

Social media hebben mij in elk geval veel opgeleverd. Dankzij mijn blog, Twitter en Facebook ken ik nu mensen - ook bibliotheekmedewerkers - uit heel Nederland. Die interactie is leuk. Ik vind het dan ook jammer dat het nieuwe MT-blog zo weggestopt zit op het intranet. Je kunt er bijvoorbeeld niet op reageren. Het lijkt mij beter om zo'n blog op het internet te zetten. Daarmee kun je je als UB ook naar buiten toe profileren.

tekst: Pieter Offermans