En omdat het de laatste keer was dat Peter bij ons overleg was (hij gaat met pensioen), was het een vergadering met veel traktaties en cadeautjes heen en weer en prachtige speeches met een lach en een traan. De grootste traan was dat Peter niet vervangen gaat worden; de faculteit moet nu zelf maar wat boekjes gaan bestellen. Nou, dat zal een evenwichtige collectie gaan opleveren! (not). En verder kwamen er ook dieptrieste berichten uit Middelburg.
Maar gelukkig zijn bibliothecarissen niet van het slag dat bij de pakken neer gaat zitten en dus werden er veel nieuwtjes en ideeën uitgewisseld met betrekking tot Patron Driven Acquisition, Virtuele Kenniscentra, libguides, klassieke weken, overplaatsingen en deselectie (ehhh, van boeken of van mensen?). En eindelijk, eindelijk heb ik Hans IRL ontmoet.
O zo, we eindigen positief.
Hora est (of toch: hora finita?)
foto's
2 opmerkingen:
Inderdaad, eindelijk. Hoe zeggen ze dat? Drie keer is scheepsrecht?
Ja, het heeft even geduurd, maar het was het absoluut waard!
Een reactie posten