Heerlijk genoten de afgelopen dagen van Duizend-en-één-dromen van Ann de Craemer. Veel herkenning natuurlijk omdat ik zelf twee keer in Iran ben geweest, maar ook veel totaal andere verhalen, enerzijds omdat Ann met een ander doel door Iran reisde (zij voor een reportage, samen met een fotograaf en begeleider, ik op familiebezoek met man en kinderen) en anderzijds door de periode: ze reisde door Iran tijdens de recente verkiezingen. O ja, en per trein en door heel Iran, terwijl ik meest met de auto reisde en voornamelijk in Noord-Iran verbleef. Maar een binnenlandse vlucht hebben we beiden meegemaakt en dat is niet iets om naar uit te zien in Iran, aangezien er toe een naar beneden stort en de meeste überhaupt vrij gammel zijn, hoewel je soms geluk kunt hebben.
Isfahan is een favoriete stad van ons beiden, dat is wel duidelijk; in Shiraz en Persepolis ben ik echter nooit geweest (en dat terwijl mijn scriptie over reizen in de 17e en 18e eeuw naar Persepolis ging; maar je moet altijd wat te verlangen overhouden om het land nog een keer te bezoeken); het verslag daarover was dus tes te interessanter, evenals de observaties in Qom (een soort Staphorster variant van het Vaticaan met verplicht zwarte klederdracht), Yazd (een zoraostrisch stadje) en Bandar Abbas (een havenstad aan de Perzische golf).
Erg gelachen heb ik om het feit dat ze haar sluier per ongeluk een keer vergeten was om te doen en zich prompt naakt voelde; dat heb ik zelf ook eens gehad, op het balkon van mijn schoonouders huis nota bene.
Verder vond ik de verslagen van gesprekken met mensen erg interessant; hun leven, hun trots, hun politieke voorkeuren: een mooie regenboog aan verschillen en nuances.
Een paar keer in het boek komt de zin 'niets is wat het lijkt in Iran' voor, het is altijd anders dan je verwacht. Want wie verwacht nou etalages met rode lingerie in Teheran, of sneakers en fleurige broeken in Qom, het religieuze centrum, onder een gitzwarte chador? Of op klaarlichte dag een wijntje aangeboden krijgen in een winkeltje in Yazd? Of een puberzoon die pornosites aan het downloaden is op zijn kamertje bij een gastvrije en religieuze famlie in Bandar Abbas?
Het is een beetje of ik zelf op reis ben geweest.....
Dank Ann, voor je mooie boek! Ik heb ervan genoten!
Zie ook Anns eigen reactie op de publicatie van haar boek
2 opmerkingen:
Beste Monique,
Duizend-en-twee maal dank voor de mooie beschrijving van je leeservaring. Het doet ontzettend veel deugd te horen dat je er zo van genoten hebt. Weet niet of je de recensie in De Morgen gelezen hebt woensdag - die was superlovend, maar een persoonlijke reactie van een lezer en zeker van iemand die Iran kent, doet me nog veel meer plezier.
Heel erg bedankt,
Ann
Wat lief van je!
En de recensie in de morgen heb ik gezien, evenals de foto's van de boekpresentatie etc., want ik volg je op Facebook. Wat lijkt het me heerlijk om dit allemaal mee te maken en de erkenning te krijgen die je verdient! Ik kijk met spanning uit naar je volgende boek! Want dat je moet blijven schrijven, is iets wat als een paal boven water staat!
Een reactie posten