Vandaag ben ik vanwege een lekke band (gelukkig had ik dat gisteravond al in de gaten) op mijn mans fiets naar het werk gegaan. Niemand keek mij na. De emancipatie is voltooid.
Ik draag nooit een rok, heb er niet eens een. Maar het is me nog nooit gelukt mijn been over de stang van een herenfiets te krijgen. Ik ben blijkbaar nogal houterig. Mijn moeder kan het wel (kon het in elk geval vroeger) en een van mijn dochters heeft een herenfiets. Ik heb het altijd raar gevonden dat heren herenfietsen hadden. Mij leek het nu juist een bewijs van emancipatie als die rare fietsen waren afgeschaft en er maar een soort was. Maar ik wou wel dat ik het kón, erop rijden!
Misschien een cursus bij je dochter volgen? Ik heb me ook altijd afgevraagd waarom die extra stang bij herenfietsen er is. Waarschijnlijk voor de stevigheid?
7 opmerkingen:
Je hebt gelijk, maar niet omdat niemand je nakeek, maar omdat je kon op- en afstappen! Aan mijn emancipatie ontbreekt dat nog...
Maar je draagt toch niet altijd een kokerrok of zo?
Ik zou mezelf niet zo prettig voelen. Emancipatie niet voltooid dus.
Waarom eigenlijk niet? Het is een onding, zo'n herenfiets, maar ik voelde me er toch een koningin op...
Ik draag nooit een rok, heb er niet eens een. Maar het is me nog nooit gelukt mijn been over de stang van een herenfiets te krijgen. Ik ben blijkbaar nogal houterig. Mijn moeder kan het wel (kon het in elk geval vroeger) en een van mijn dochters heeft een herenfiets.
Ik heb het altijd raar gevonden dat heren herenfietsen hadden. Mij leek het nu juist een bewijs van emancipatie als die rare fietsen waren afgeschaft en er maar een soort was.
Maar ik wou wel dat ik het kón, erop rijden!
Misschien een cursus bij je dochter volgen?
Ik heb me ook altijd afgevraagd waarom die extra stang bij herenfietsen er is. Waarschijnlijk voor de stevigheid?
Ik heb het opgegeven. Kan ook geen banden plakken tenslotte. Jij wel? En voor de emancipatie heb ik wel genoeg gedaan...
Een reactie posten