Ik heb heel lang geleden (maar ik was geen kind meer) voor het eerst asperges gegeten en dacht: waar hébben al die mensen het toch over? Ik vond er niks an... En dat is zo gebleven. Inmiddels eet ik af en toe groene asperges in een salade maar dat is meer omdat ze in dat recept staan dan omdat ik ze zo lekker vind (het geheel smaakt wel goed). Ik wou het Latijnse zinnetje net gaan voorleggen aan een hier in huis aanwezige gymnasiast, maar toen zag ik het! Ik ben het niet met Caesar eens. Waar is het kamp?
@ Edwin: Men is niet verplicht hetzelfde te eten als zijn kinderen hoor!
@ Edwin: misschien zijn wij ook wel gewoon slappe ouders die hun kinderen niet DWINGEN asperges te eten. Lustte jij als kind al asperges? Ik kreeg ze als kind nooit, want mijn moeder lust ze niet, geloof ik. En: je hebt nu toch kinderen :)
@ Schrijver: je mist wel wat, hoor, aan die asperges! En wat goed dat je het raadseltje hebt opgelost; je houdt dus meer van zure augurkjes? Het kamp (ik zie nu zelf pas de associatie met Caesar) is in Mook. Ik ben benieuwd wat ze daar te eten krijgen!
Ik hoop dat er in Mook schalen vol asperges worden aangerukt, want ik schaar mij graag aan de zijde van Caesar! Maar kinderkampen kennen zal het wel macaroni met tomatensaus zijn.
Ha, ja, dat denk ik ook. In ieder geval is het 1 dag friet (goudstaven) en vaak ook groentensoep. Maar of dat dit jaar ook zo is? Mook ligt in Limburg, dus wie weet?
Ik geloof niet dat ik iets aan asperges mis, want ik vind ze niet lekker. Of mis je iets aan alles wat je niet lust? Dat is natuurlijk ook een benadering. 'En wat goed dat je het raadseltje hebt opgelost', ja, ja, een tamelijk dubieus compliment. Wat we dan hier te stede zeggen is: 'Neem je soort in de maling.' Wat is het verband tussen Caesar en een kamp? (Heb helaas zoals je weet geen klassieke opleiding genoten.) Ik had net besloten niet meer over de verificatiewoorden te zeuren, maar deze is toch nog wel mooi: quests.
Kennen jullie dat grapje over de cistenciencers toen men weer een keer per jaar mocht praten, een tegelijk? Het eerste jaar zei de eerste die mocht spreken: Ik vind de aardappels te kruimig. Het jaar daarop zei de volgende monnik: Ik ben het geheel met de vorige spreker eens. Het derde jaar mopperde de 3e monnik: dat gezeik over de aardappels moet nu maar eens afgelopen zijn. Daar moest ik even aan denken toen ik de berichten over asperges las. Ik geef ook niets om het gele goud. Tenzij er een verrukkelijke wijn bij geschonken wordt.
@ schrijver: heel veel leerlingen van mij hebben hier toch wel uren op getuurd hoor! En Caesar en kampen: zijn legerkampen! In Gallië en zo; zijn De bello Gallico is vertaald, dus zou je eens kunnen lezen.....
@ Katharina: ha, ha, als de wijn maar lekker genoeg is om het weg te spoelen, gaat al het eten er wel in! En nu genoeg van de asperges: vandaag hebben we linzenrijst gegeten. Ook al iets waar wij wel en de kinderen niet dol op zijn. En de wijn: gewoon bier!
Ik ben benieuwd wat linzenrijst is. Ik heb zelf ooit 's een recept bedacht (in de tijd dat ik nog wel eens 'creatief in de keuken' was) dat als een van de weinige van mijn bedenksels de tand des tijds doorstaan heeft, en daar gaan ook rijst en linzen in. Wat bevat linzenrijst nog meer? Ik vertrouw je maar half aangaande het zinnetje, maar die leerlingen wisten waarschijnlijk niet van tevoren dat het over asperges ging. Dat hielp mij natuurlijk wel.
Die linzenrijst is niet heel bijzonder: gewoon rijst met linzen erdoorheen. De rijst krijgt dan een vrij aparte smaak. Daarbij hadden we koteletjes. Dat alles gemaakt door mijn man, die (lucky me) heel goed kan koken.
Ik had mijn kaart al weggegooid maar bedacht mij vandaag. Geen stem is bijna een stem voor de PVV! Ik zou groen links, zag dat er een lijstverbinding was met de PvdA, vind Berman wel o.k. dus.....
16 opmerkingen:
Alleen al vanwege de asperges heb ik nooit kinderen genomen.
Oh nee die krijg je :-)
Ik heb heel lang geleden (maar ik was geen kind meer) voor het eerst asperges gegeten en dacht: waar hébben al die mensen het toch over? Ik vond er niks an... En dat is zo gebleven.
Inmiddels eet ik af en toe groene asperges in een salade maar dat is meer omdat ze in dat recept staan dan omdat ik ze zo lekker vind (het geheel smaakt wel goed).
Ik wou het Latijnse zinnetje net gaan voorleggen aan een hier in huis aanwezige gymnasiast, maar toen zag ik het! Ik ben het niet met Caesar eens.
Waar is het kamp?
@ Edwin: Men is niet verplicht hetzelfde te eten als zijn kinderen hoor!
@ Edwin: misschien zijn wij ook wel gewoon slappe ouders die hun kinderen niet DWINGEN asperges te eten.
Lustte jij als kind al asperges? Ik kreeg ze als kind nooit, want mijn moeder lust ze niet, geloof ik.
En: je hebt nu toch kinderen :)
@ Schrijver: je mist wel wat, hoor, aan die asperges!
En wat goed dat je het raadseltje hebt opgelost; je houdt dus meer van zure augurkjes?
Het kamp (ik zie nu zelf pas de associatie met Caesar) is in Mook.
Ik ben benieuwd wat ze daar te eten krijgen!
Ik hoop dat er in Mook schalen vol asperges worden aangerukt, want ik schaar mij graag aan de zijde van Caesar! Maar kinderkampen kennen zal het wel macaroni met tomatensaus zijn.
Ha, ja, dat denk ik ook. In ieder geval is het 1 dag friet (goudstaven) en vaak ook groentensoep. Maar of dat dit jaar ook zo is? Mook ligt in Limburg, dus wie weet?
Ik geloof niet dat ik iets aan asperges mis, want ik vind ze niet lekker. Of mis je iets aan alles wat je niet lust? Dat is natuurlijk ook een benadering.
'En wat goed dat je het raadseltje hebt opgelost', ja, ja, een tamelijk dubieus compliment. Wat we dan hier te stede zeggen is: 'Neem je soort in de maling.'
Wat is het verband tussen Caesar en een kamp? (Heb helaas zoals je weet geen klassieke opleiding genoten.)
Ik had net besloten niet meer over de verificatiewoorden te zeuren, maar deze is toch nog wel mooi: quests.
Kennen jullie dat grapje over de cistenciencers toen men weer een keer per jaar mocht praten, een tegelijk?
Het eerste jaar zei de eerste die mocht spreken: Ik vind de aardappels te kruimig.
Het jaar daarop zei de volgende monnik: Ik ben het geheel met de vorige spreker eens.
Het derde jaar mopperde de 3e monnik: dat gezeik over de aardappels moet nu maar eens afgelopen zijn.
Daar moest ik even aan denken toen ik de berichten over asperges las.
Ik geef ook niets om het gele goud.
Tenzij er een verrukkelijke wijn bij geschonken wordt.
@ schrijver: heel veel leerlingen van mij hebben hier toch wel uren op getuurd hoor! En Caesar en kampen: zijn legerkampen! In Gallië en zo; zijn De bello Gallico is vertaald, dus zou je eens kunnen lezen.....
@ Katharina: ha, ha, als de wijn maar lekker genoeg is om het weg te spoelen, gaat al het eten er wel in! En nu genoeg van de asperges: vandaag hebben we linzenrijst gegeten. Ook al iets waar wij wel en de kinderen niet dol op zijn. En de wijn: gewoon bier!
Ik ben benieuwd wat linzenrijst is. Ik heb zelf ooit 's een recept bedacht (in de tijd dat ik nog wel eens 'creatief in de keuken' was) dat als een van de weinige van mijn bedenksels de tand des tijds doorstaan heeft, en daar gaan ook rijst en linzen in. Wat bevat linzenrijst nog meer?
Ik vertrouw je maar half aangaande het zinnetje, maar die leerlingen wisten waarschijnlijk niet van tevoren dat het over asperges ging. Dat hielp mij natuurlijk wel.
Die linzenrijst is niet heel bijzonder: gewoon rijst met linzen erdoorheen. De rijst krijgt dan een vrij aparte smaak. Daarbij hadden we koteletjes. Dat alles gemaakt door mijn man, die (lucky me) heel goed kan koken.
Nou had ik toch zo'n gevoel dat je vegetariër was... Waarom weet ik niet meer.
Indeed Festina!
Lucky, lucky You!
In the meantime Festina, heeft U tussen de asperges en de linzenrijst door nog Uw plicht vervuld en bent U gaan stemmen??
Ja, net gedaan! Ik heb groen en links gestemd, maar ben geen vegetariër. Inconsequent hè? And you?
Ik had mijn kaart al weggegooid maar bedacht mij vandaag. Geen stem is bijna een stem voor de PVV!
Ik zou groen links, zag dat er een lijstverbinding was met de PvdA, vind Berman wel o.k. dus.....
Ha, goed zo! Aan ons zal het niet liggen!
Een reactie posten