Ik voel me net Alice in Wonderland; verwonder me over de blogmogelijkheden. Ik weet inmiddels dat een volger geen stalker is en ben zelfs zelf volger geworden van een aantal blogs. Iedereen kan zien welke blogs ik volg (tenminste als ik dat wil, want ik kan me ook anoniem als volger aanmelden; vooralsnog vind ik dat te voyeuristisch, dus ik maak mezelf gewoon bekend bij de blogbeheerders).
De reactie van mijn zoon op mijn volger was teleurstellend: zijn profiel was te mager. Ik heb hem uitgelegd dat geduld een schone zaak is en dat ik pas een week in de lucht ben. Je krijgt dan niet meteen de meest geprofileerde volgers Je moet je volgers bovendien een beetje paaien, legde ik hem uit. Soms kan het een tijdje duren voordat de volger meer van zichzelf prijsgeeft. Hier een berichtje van SPQR, dat de volger zal plezieren: http://spqr.web-log.nl/spqr/2008/11/romeinse-politi.html
2 opmerkingen:
Leuk om te lezen hoe jij de weg vindt in de blogwereld. Je hebt er weer een volger bij.
@ Brownie,
Congratulations! De eerste die gereageerd heeft! Het voelt nu pas echt compleet. Een gevoel van 'yes we can'!
Een reactie posten