Het gebeurt niet elke dag dat je neef een boek schrijft, dus natuurlijk ging ik naar zijn boekpresentatie. Gelukkig was hij er zelf ook, want hij vliegt nogal eens ergens heen to put it mildly. En laat dat reizen nou eens net het onderwerp van zijn boek zijn. Op de eerste plaats het reizen zelf (wat brengt dat je, en is dat niet enorm risicovol, naar al die gevaarlijke landen waar zijn voorkeur naar uit lijkt te gaan?), maar ook en vooral de avonturen die hij tijdens dat reizen beleefd heeft. 16 hoofdstukken vol met de meest romantische en bizarre verhalen uit de meest exotische landen, allemaal zelf beleefd.
Hoe dat reisvirus in hem gevaren is? Zelf zegt hij altijd dat dat hem bijna letterlijk met de paplepel ingegoten is. Vanaf zijn geboorte werd hij namelijk al door zijn ouders (ook al van die reislustigen) overal mee naar toe gesleept. Vaak werden zijn zus en hij wat langer van school gehouden en moesten ze als tegenprestatie een dagboek bijhouden van wat ze gezien en beleefd hadden. Kleine Boris wist daar toen al veel van te maken en thuis streepte hij alle landen af waar hij geweest was. Eigenlijk niets veranderd dus.
In de tussentijd heeft hij wel een keurig burgermansbestaan geleid: gestudeerd (politicologie) en daarvoor na een ICT-opleiding vier jaar op kantoor gewerkt. Maar dat was echt de max. Slaafs van negen tot vijf op kantoor zitten terwijl je ook de wereld rond kunt reizen? Voor een romantische avonturier is dat toch echt te beklemmend. Dus maakte hij van zijn studentenbijbaan bij de KLM zijn beroep.
Minder verdienen, maar wel veel meer beleven. Een uitstekende levensfilosofie lijkt me. Die had van mij kunnen zijn, ware het niet dat zijn leven mij wellicht toch iets té extreem zou zijn. Altijd op weg, is het niet met de KLM, dan wel in vliegtuig, trein, woestijn, oerwoud of boot om zijn uiteindelijk ultieme levensdoel te halen: het zien van alle, maar dan ook letterlijk alle landen van de wereld. Enkele jaren geleden heeft hij dat doel ook bereikt, als een van de weinige aardbolbewoners. Nou, dan is je leven wel klaar, zou je denken. Maar dan ken je Boris nog niet. Want tja, Afghanistan bijvoorbeeld, daar was hij weliswaar als kind al geweest, maar als volwassene was hij daar nog nooit naar toe teruggekeerd, terwijl het toch zo'n ontzettend mooi en boeiend land is met weliswaar door oorlog getekende, maar van huis uit uitermate gastvrije bevolking.
Het was een van de redenen waarom hij een tijdje lang niet naar de Verenigde Staten van Amerika kon reizen. Te veel visa van moslimlanden in z'n paspoort. Heel verdacht natuurlijk. En vooral dat visum van Iran, een van de aartsvijanden van de VS. Wat heb je daar nou te zoeken als westerling? Eh, natuurschoon en prachtige oude steden misschien?
Een van de hoofdstukken in het boek gaat trouwens over dat mooie, maar ook onvoorspelbare Perzië. Ik had de eer dat als een van de eersten te mogen lezen. Mijn man, die afkomstig is uit Iran, uiteraard ook. Of het goed genoeg was om naar een uitgever te sturen? Nou, me dunkt! Het avontuur was adembenemend spannend en exotisch tegelijk.
En nu ik de rest van de hoofdstukken gelezen verslonden heb, ben ik alleen maar enthousiaster geworden. Want het zijn niet alleen de bijzondere avonturen, maar het is ook zijn schrijftalent (mag je dat van je eigen familie zeggen?) dat het boek tot een genot om te lezen maakt. Je wordt het boek echt ingezogen, je loopt daar op die markt, je klimt in gedachten samen met Boris die berg in Tibet op, je speelt dat potje voetbal met die inheemse bevolking in Afrika mee, je wordt verliefd op die dame, je vervloekt die douanebeambte omdat hij weer een slaatje uit die reiziger wil slaan,
Kortom, ik geloof graag dat de uitgever na een half uurtje lezen al wist dat hij dit boek uit wilde geven. Ik kan nu eigenlijk al niet wachten tot het tweede deel met 16 nieuwe pareltjes uitkomt. Maar moet hem dat eigenlijk wel aangedaan worden? Want dat zou wel weer van zijn reistijd af gaan....
Mocht je nieuwsgierig geworden zijn, neem dan even een sneak preview op de site van zijn boek. Daar zijn ook enkele pagina's te lezen. Kun je gelijk even escapen uit deze (lichte) lockdown.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten