zaterdag 3 oktober 2020

Mohammed Benzakour en het korte verhaal op het Drongofestival




Mooi initiatief hoor, dat DRONGO talenfestival op de Radbouduniversiteit! En eigenlijk niet eens zo'n probleem dat het alleen online te volgen is dit jaar. Tenminste, als je je zo vrij voelt voor de camera als Mohammed Benzakour, de spreker waar ik me voor ingeschreven had. 

Een prettige onderbreking van het werk, even een inspirerend pleidooi voor het korte verhaal. Ik denk dat als het live was geweest, ik er niet eens naar toe was gegaan, hoewel het normaliter aan de overkant van de straat is, want andere jaren ben ik ook niet geweest. Uiteindelijk ben je er dan namelijk relatief veel meer tijd mee kwijt. Je vertrekt op tijd, want wil niet op het laatste moment aan komen zakken, je moet langs een blije balie om je aan te melden, je ziet daar wat bekenden en blijft naderhand nog wat plakken et cetera et cetera.

Nee, dan liever op deze manier; een welkome onderbreking van het thuiswerken.

De lezing van Benzakour ging dus over het korte verhaal, een genre dat tegenwoordig hier in Nederland flink ondergewaardeerd wordt ten opzichte van de roman. Meesters van het korte verhaal in ons kikkerlandje vindt hij Biesheuvel en A.L. Snijders, maar als absolute keizers schoof hij Guy de Maupassant, Gabriel Garcia Marquez, Roald Dahl en Edgar Allan Poe naar voren. 'De beste schrijvers zijn dode schrijvers', zei hij daar verontschuldigend bij.

De beste korte verhalen zijn volgens hem die met een twist op het eind, dat je bijvoorbeeld de hele tijd door de schrijver op het verkeerde been bent gezet en er een verrassende ontknoping op het einde volgt, dat zijn echt de mooiste verhalen, verhalen die je ook bijblijven.

Absolute afknappers qua korte verhalen zijn stukjes met woorden als leuk, grappig, super en uitdaging. Als die woorden voorkomen, stopt Benzakour direct met lezen. Daar zakt z'n broek van af.


Het meest in de buurt van korte-verhalen-vertellers komen de columnisten. Daar hebben we er een heleboel van in Nederland; zelf is Mohammed ook columnist (voor de NRC). Echt goede columnisten zijn er echter maar weinig volgens hem. Bert Wagendorp, Bas Heijne (en hij zelf natuurlijk) steken er wat hem betreft met kop en schouders boven uit. 

'Allemaal mannen!', klonk het in de chat. 'Goede schrijfsters heb je maar weinig in Nederland inderdaad', aldus Benzakour. Uitzonderingen zijn wat hem betreft Annie M.G. Schmidt en Marga Minco. Het Nederlandse schrijverswereldje vindt hij momenteel sowieso een beetje ziek; er heerst (te) veel inteelt, vriendjespolitiek en kinnesinne. 

Zo. Daar kunnen ze het mee doen.

En ook voor ons had hij iets te doen; hij wilde dat wij bij wijze van huiswerk een kort verhaal naar hem zouden opsturen. Dat gaat hij dan becommentariƫren en daar gaat hij over terugbellen. Mijn huiswerk was gauw klaar: ik heb een redelijk recent verhaaltje van dit weblog over het mollenbezoek aan onze moestuin geplukt en opgestuurd.

Ik ben nog niet teruggebeld - dat doet me het ergste vermoeden.....


Geen opmerkingen: