Deze week is het Career Week bij de Radboud Universiteit. Dat betekent de hele week allerlei activiteiten rondom de arbeidsmarkt en loopbaan(oriëntatie), niet alleen van studenten, maar ook van werknemers en alumni.
Maandag was er bijvoorbeeld een Lego Serious Play - sessie, waarin het de bedoeling was te ontdekken wie je bent en wat je aspireert in je werk. Aangezien het aangekondigd werd als een innovatieve methode voor ontwikkeling van visie, strategie en innovaties op het niveau van zowel team als organisatie, had ik me ervoor opgegeven.
We begonnen met het bouwen van een toren met jezelf 'on top'. Hoewel we allemaal hetzelfde setje blokjes hadden, zagen onze torens er behoorlijk verschillend uit. De ene toren was hoog, de andere laag, de een massief, de andere met veel lucht tussen de blokjes. Je gemaakte bouwkeuzes mocht je toelichten in je groepje. Hierna mochten we een model van papier nabouwen en er eigen elementen aan toevoegen. Natuurlijk met toelichting waarom je juist voor deze toevoegingen had gekozen.
Daarna mochten we een vervelende baas die je ooit gehad had bouwen. Hierop werd, hoewel we maar weinig blokjes hadden, natuurlijk flink losgegaan. Het resultaat van mijn nachtmerriebaasje:
Een toezicht- en controlehouder met cycloopoog en een alarmknop op het hoofd die het mooie en weerloze (de roze bloem) probeert kapot te slaan. De baas heeft zichzelf op een sokkel gezet. De verbinding is vooral met boven; daar is de aandachtsantenne op gericht.
Daarna mochten we gaan bouwen met de grote bakken Lego, die nog veel meer mogelijkheden boden dan onze kleine opwarmpakketjes. De opdracht was een model van je eigen kwaliteit(en) te maken. Dat viel nog niet mee. En die daarna was nog moeilijker: een visualisatie van de mogelijke resultaten van het inzetten van je kwaliteit(en) over een paar jaar. Dit is die van mij - en jullie weten allemaal hoe creatief ik ben, right? - een open raam met een schotelantenne die in verbinding staat met meer open ramen met als resultaat een open schatkist met zichtbare rijkdom (open online leermaterialen) voor iedereen.
Andere mensen hadden uiteraard weer heel andere dingen gemaakt, zoals een brug met aan weerszijden een hond en een kat, met onder de brug een haai. Verder was er een huis van kennis met meerdere verdiepingen, waarin alles en iedereen met elkaar in verbinding stond en de koning zich op de onderste verdieping verbond. Een ander had weer een rots gefabriceerd: hij hoopte voor anderen een rots in de branding te zijn en zelf ook een vaste baan te krijgen.
Door het bouwen met Lego kwamen we op een prettige manier met elkaar in gesprek, hoewel we elkaar van tevoren helemaal niet kenden en ook behoorlijk in leeftijd verschilden, want studenten en medewerkers zaten door elkaar.
Echt innovatief zou ik het niet willen noemen, want volgens mij wordt het gebruik van dit soort materialen al veel langer bij allerhande therapieën en groepssessies gebruikt, maar het was wel fun.
Na deze workshop ben ik ook naar naar een soort Collegetour met onder andere Agnes Kant en Margot Ribberink geweest, maar daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten