Het schijnt dat Marcus Aurelius er is overleden. In Vindobona.
Wij gingen er niet heen om te overlijden, maar gewoon op vakantie. Een stedentrip. En we waren er zeer tevreden over. Misschien wel omdat er relatief weinig toeristen waren. Geen rijen, en de toeristen die er waren, waren van het zeer beschaafde soort. Kom daar nog maar eens om, tegenwoordig.
Klassieke concerten en opera's hebben we niet bezocht, wel het Hundertwasserhaus en verschillende musea, vooral die met werken van Gustav Klimt (en Egon Schiele).
Een onverwacht fijne ontdekking was het Donau-eiland, waar tussen de oude en nieuwe Donau een bruisend stadsstrandleven opgezet was (compleet met bootjes, strandstoelen, parasols, palmbomen, cocktails enzovoorts). Heerlijk hoor, als het zo tegen de dertig graden is!
Het bijzondere aan deze reis was verder dat het de eerste van mijn man en mij was zonder kinderen. Dat was slikken en romantiek ineen. Klimt zou daar vast een mooi schilderij van hebben kunnen maken. Met bloemenweiden en goud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten