De meest recente post van de taalprof handelt over de persoonsvorm en is tegelijkertijd een pleidooi om de grammatica wat swingender (de vergelijking met de keeper is treffend) uit te leggen en - getsieiderrie - niet alleen de trucjes aanleren met betrekking tot het vinden van de (persoons)vorm in kwestie.
En laat ik nu nèt de persoonsvorm (en het werkwoordelijk en naamwoordelijk gezegde en meer van dat soort schatten) aan het uitleggen zijn aan mijn zoon. Op de basisschool (tenminste, de basisschool van mijn zoon) wordt er namelijk weinig tot geen aandacht aan grammatica besteed en mijns inziens is één van de basisvoorwaarden om een tweede (en meerdere) vreemde taal aan te leren op z'n minst een basale grammaticale kennis. Anders krijg je namelijk een enorme babylonische spraakverwarring.
Wat zijn we blij met de steun in de rug van de taalprof!
En zeker ook wat betreft zijn pleidooi om het naamwoordelijk gezegde terug te laten keren in de basiskennis van de lage schoolleerlingen draag ik hem een warm hart toe. Ik heb hem al toegezegd dat ik - in het geval hij mocht overwegen om met een spandoek op het Binnenhof te gaan staan - hem zeker zal komen vergezellen!
Ut prosit!
4 opmerkingen:
Mooi, Festina. Je zoon kan zich gelukkig prijzen met jou.
En kun je mij een concreet voorbeeld geven van de persoonsvorm?? Ik ben bang dat ik dit helemaal niet meer weet!
De ellende is dat de grammatica in een vreemde taal dan helemaal de mist in gaat. Woordjes leren o.k. maar grammaticaal kloppende zinnen?
Dat wordt wat met mijn italiaanse lessen. Trouwens een mooie italiaaanse film schijnt vandaag uit te komen. Zie vpro gids van vorige week. En heb je Coetzee''s nieuweling al gezien?
Ik zag in het bos een oud collega die spinnend zijn laatste vakantiedag vierde, waarna weer een schooljaar zonder spinnen at all.
Ach arm........
Ha Katharina,
Vandaag hebben de verkiezingen in Afghanistan plaatsgevonden.
Persoonsvorm: hebben
(Te vinden door er een vraagzin van te maken (Hebben de verkiezingen etc.?); het woord dat dan vooraan komt te staan is de pv.
Ach en die Italiaanse lessen gaan jou wel lukken met je talenkennis!
Coetzee heb ik nog niet gelezen; ben nu bezig in Emma van Jane Austen (weer een stukje retro!).
Lekker boek om bij te spinnen (maar dan als een kat...). Italiaanse film zal ik eens kijken.
Btw: ik moet maandag ook weer beginnen :(
Ik heb (op school) geleerd dat je de persoonsvorm vindt door de zin in de verleden tijd te zetten. Het werkwoord dat dan verandert is de persoonsvorm. Dat komt bij de door jou gebruikte zin nu net niet zo goed uit vanwege dat 'vandaag', maar ik heb het toch altijd wel een handige manier gevonden.
Er zijn trouwens basisscholen waar het naamwoordelijk gezegde nog wél behandeld wordt. Mijn kinderen zaten op zo'n school, maar in de eerste klas van de middelbare school kwam het opnieuw aan de orde omdat niet iedereen het al gehad had. Dus actievoeren is misschien overbodig.
Dag Schrijver,
Je bent weer terug!
De pv kun je idd ook vinden door de zin in de verleden tijd te zetten (en ook door de zin, als-ie in het enkelvoud is, in het meervoud te zetten en vv).
Alle goede dingen in drieën!
Het nw gezegde is onlangs officieel uit het basisschoolcurriculum gehaald. Maar ik denk dat veel traditionele scholen het nog gewoon aanbieden.
Terecht!
Een reactie posten