Naar college met een mondkapje op

De coronacrisis schrijdt voort en inmiddels mogen de studenten weer de collegezalen in, maar om te voorkomen dat de collegebanken superspread events worden, moeten ze tijdens de lessen wel mondkapjes op.

Dat lijkt me eerlijk gezegd een behoorlijke opgave: geconcentreerd luisteren terwijl je bijna niet kunt ademen. Ja, natuurlijk, veel mensen (kappers, obers, kassières, winkeliers en noem maar op), hebben óók de hele dag van die adembenemende maskers op, maar toch, het is niet fijn, vooral niet als je ook nog eens een bril draagt.

Toen ik over deze nieuwe verplichting hoorde, moest ik even denken aan mijn bezoek aan Iran een jaar of 15 geleden, toen ik door de nichtjes van mijn man was uitgenodigd om een lesje Engels te komen volgen in hun summer school. Ondanks dat het een vrouwenschool was, moest je daar volledig bedekt zijn, dus inclusief hoofddoek, want je wist maar nooit of er toch niet een man binnen zou komen. En het was al loeiheet in het lokaal omdat het midden in de zomer was en er op dat moment geen stroom voor de airco was; stroomstoringen waren en zijn aan de orde van de dag in Iran.

Wat een hel was dat zeg! Door die warmte en eskimokleding (zo voelde dat tenminste op dat ogenblik) was het voor mij niet mogelijk om na te denken, ik was gewoonweg te druk met proberen niet flauw te vallen. Ik vroeg de nichtjes van mijn man of ze het ook zo heet hadden, maar die hadden er niet zo'n last van, ze waren het gewend.

Daar moest ik dus aan denken toen ik over de verplichte mondkapjes in de collegezalen hoorde. Zouden de studenten zich kunnen concentreren met zo'n ding over hun mond en neus? Het voordeel is wel dat het niet midden in de zomer is en de energieprijzen hoog zijn. 

Mijn tip aan de gebouwbeheerders zou dan ook zijn de verwarming zo laag mogelijk te zetten; dat komt de concentratie van de studenten vast ten goede en is nog vriendelijk voor de universiteitsportemonnee en het milieu ook!

Win win heet zoiets toch?

Boekpresentatie lange weg naar Cullaville

Het boek van neef Boris, De lange weg naar Cullaville, is inmiddels ook in het Engels vertaald. Mocht je nieuwsgierig zijn: vanavond om 20 uur is de boekpresentatie: https://youtu.be/eTEO2creL18

Update: uiteindelijk is het streamen via YouTube niet gelukt en is het event verschoven naar Facebook Messenger. Met excuses van Boris...

45 jaar en ouder

Ouder worden, het schijnt z'n voor- en nadelen te hebben. Ik moet eerlijk bekennen dat ik (nog steeds) liever als een student van 20 jaar benaderd wil worden dan als oude vrouw. En misschien ben ik ook nog wel redelijk jong (lees: speels) van geest, de lichamelijke gebreken verraden toch wel dat ik langzaam een dagje ouder word. 

Dus toen ik m'n boosterprik ging halen, moest ik naar ingang 1, waar alleen 45-plussers welkom waren. Bij de deur stond een portier ons op te wachten met een stapel gezondheidsverklaringen. 'Heeft u deze al ingevuld? Anders kunt u dat nu doen. En trouwens, bent u ouder dan 45? Anders dient u zich naar ingang 2 te begeven.' Dat laatste zei hij overigens alleen tegen de vrouw die voor mij was, en tot mijn grote ontsteltenis niet tegen mij. Zie ik er dan echt al zo oud uit?

Maar goed, ik vulde braaf de gezondheidsverklaring in en begaf me naar de zich traag voortbewegende rij. Overal militairen - het straalde echt crisis uit. Zou dat bij ingang 2 ook zo zijn? Of wordt dat militaire vertoon de jeugd bespaard en worden zij door knappe influencers geprikt?

De soldaat die mijn gegevens moest controleren was - hoewel niet knap - wel aardig. Hij zei dat hij dezelfde koptelefoon als ik had, maar dan wel in het zwart; de oorkussentjes had hij al een keer vervangen, die kon je gewoon via Bol kopen. Daarna vroeg hij me nog net niet mee uit, maar verwees hij me door naar zijn M*A*S*H - collega, die me vakkundig de prik gaf. Hoe veel zou hij er al gegeven hebben, of was hij maar een beginneling? Ik durfde het niet te vragen en onderging het lijdzaam en na het uitzitten verliet ik vrolijk het gebouw.

Via uitgang 1, dat dan weer wel.

Zou het echt een ander nieuw jaar worden?

Met deze bijna tropische temperaturen op Nieuwjaarsdag heb ik me er voor het eerst maar eens aan gewaagd: de nieuwjaarsduik. In de Spiegelwaal. Waar ik normaal roei. Met een aantal roeimaatjes en 2 vriendinnen uit Lent. Met die laatste heb ik afgesproken dat we dat nu elke week een keer gaan doen. En ons ook nog eens aan Dry January gaan proberen te houden. Maar dan echt.

Zou het door die duik dus nu echt een ander nieuw jaar gaan worden? Of ben ik gewoon een beetje verdwaald, zoals Peter Pannekoek beweert?

Enfin, ook voor jullie de beste wensen voor het nieuwe jaar. Maak er wat van!