Nou, dat was me het belevenisje wel vandaag: eindelijk naar de kapper na 4 maanden! De uitgroei van de kleur in mijn haar verliep de laatste paar maanden sneller dan dat er groene blaadjes aan de bomen kwamen. Ik durfde eigenlijk niet meer met goed fatsoen te zoomen.
Maar vandaag dus mijn redding. Wat gaf het dat ik buiten in de kou op een stoeltje moest wachten totdat ik naar binnen werd geroepen voor mijn afspraak - hoe ik die afspraak zo snel heb weten te fixen vertel ik een andere keer wel. Of mijn handen direct na binnenkomst moest desinfecteren ('infecteren' zei de kapster van pure zenuwen) en geen koffie, noch een roddelblaadje kreeg aangeboden tijdens de kleur- en knipsessie.
Ik was een van de gelukkigen die terecht kon! Jammer dat er niemand op straat was om het resultaat te bewonderen; een mens kan eenmaal niet alles hebben. Shinen doe ik morgen wel weer tijdens de videoconferentie. En niet over de vakantie vertellen ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten