Via @emijnsbergen werd ik pas op een berichtje met een prijsvraag die uitgeschreven was door de universiteitsbibliotheek van Chicago geattendeerd. Het was iets met Grieks en Frans en je kon er 1.000 dollar mee verdienen, dus Edwin dacht meteen aan mij. Een volledige miscalculatie uiteraard, maar ik voelde me wel vereerd.
Het ging om het ontcijferen van de tekst die in de marge van een zestiende eeuws handschrift was geschreven. Eén blik op het gekriebel was genoeg om me te doen beseffen dat ik hier niet uit zou gaan komen; ik heb het nog wel even aan een collega voorgelegd en ook aan de hoogleraar Grieks op onze universiteit. Maar ook zij konden er geen chocola van maken.
Dat in tegenstelling tot het Italiaanse duo Daniele Metilli (systeembeheerder en softwareontwikkelaar met grote interesse in bibliotheken en archieven) en Giula Accetta (zijn collega, specialist in de contemporaine Italiaanse steno en de Franse taal), die het 'geheimschrift' kraakten en konden identificeren als een snelschrift uit de 18e eeuw.
Metilli's conclusie: het waren vooral de sociale media en wereldwijde beschikbaarheid van online bronnen die het hem mogelijk hadden gemaakt het mysterie van het handschrift te ontrafelen. "What great times we live in!"
As Mr. Metilli observed, social media and electronic resources made it possible for him “to identify the shorthand and translate the first fragments in a few hours on a Thursday night. If I didn’t have access to online sources such as Google Books, the Greek Word Study Tool of the Perseus Digital Library, and the French corpora of the CNRTL, I probably wouldn’t have won. What great times we live in!” It was also, for him, another confirmation of his desire to work in libraries or archives. “Where else would I find such wonderful mysteries to solve?” he wrote.Van mij mag hij in de Nijmeegse UB komen werken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten