De supporters van de tegenstander verbleken volledig bij de Oranje-aanhang: doen de eersten het nog steeds met een sjaal en een vlag, wij dossen ons inmiddels uit met een oranje klomp of molen op het hoofd, of als indiaan, of helemaal rood-wit-blauw geschminkt. Dát zijn nog eens aanhangers, zou je zeggen, geen moeite is ze te veel, nee inderdaad, geen moeite is ze te veel, als ze er maar mee op de televisie kunnen komen, en de rest van de wereld ze bijzonder vindt, alleen, zingen kunnen ze niet, op één typisch Nederlands deuntje na, 'olé, olé, olé, olé', maar als Oranje achterstaat houden ze daar zelfs ook nog mee op. Vreemde tegenspraak? Helemaal geen tegenspraak...de Oranje-aanhanger komt niet voor het voetbal, die komt om zichzelf te laten zien, die staat al een uur voor de wedstrijd te hossen, die vindt zichzelf veel belangrijker dan het spel en alle spelers bij elkaar, als die thuiskomt is het eerst wat hij vraagt: ben ik nog een beeld geweest? Grote voetballers als Van Basten, Bergkamp en Gullit, bij hun buitenlandse clubs speelden ze de sterren van de hemel, terwijl ze er in Oranje bijna nooit iets van bakten...nee, dat begrijpen we nu wel, die waren bij hun club supporters gewend voor wie voetbal belangrijk is, die door dik en dun blijven steunen en zingen, opzwepend, aanmoedigend, door en door ernstig, trouw en deskundig...Het is niet óndanks het Oranje-legioen dat Bergkamp en Van Basten in Oranje niet vooruit te branden waren, maar juist vanwége dat legioen, met die maffe uitdossing, die alleen voor eigen vermaak ingezette wave, en dat woordloze, eenregelige, even infantiele als afstompende gezang, heel die carnavaleske, onserieuze ambiance waar je pap van in je benen krijgt, waardoor je niet meer kan winnen en, voor die meuten eigenlijk ook niet meer wil....Maar na afloop natuurlijk wel even voor de camera zeggen dat de steun fantastisch was, want je moet ze natuurlijk niet tegen je hebben....Veel kijkplezier verder!
zondag 10 juni 2012
Waarom de Nederlanders verloren volgens Roosenboom
In het schitterende boekje Denkend aan Holland (2005) geeft Thomas Roosenboom een verklaring voor het verlies van het Nederlands elftal:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Morgen de toorn der Germaanse oosterburen! Liggen we eruit, dan kunnen de juichbandjes en kratten bier in de wnkelschappen blijven. Kunnen bovendien alle journalisten, schrijvers en quasi weterschappers weer aan het werk.
Beter verliezen ze dus morgen.....
Een reactie posten