zondag 16 maart 2025

On strike

 

Na de landelijke staking in Den Haag vorig jaar november waren er deze week weer stakingen tegen de ondoordachte monsterbezuinigingen op het onderwijs en wel in estafettevorm: iedere dag een andere studentenstad. Donderdag was Nijmegen aan de beurt. En ik was erbij (zoals je links op de foto bij het pijltje ziet, in een - jawel! - rode jurk).

Natuurlijk was ik erbij! De sloop van het onderwijs door dit onzalige kabinet is niet te verteren. Ze willen alles oplossen met innovatie, maar zijn voor het gemak even vergeten waar die innovatie ook alweer vandaan komt. Van de wetenschap, de kip met de goeden eieren die ze maar even de nek om willen draaien. Want studenten en docenten zijn weke, woke vogels die aan waarheidsvinding doen en hun leugens doorprikken en daar zijn ze niet van gediend. Boeten zullen ze voor die kritische houding!

De dag begon 'gezellig' met het volgen van lezingen over de geschiedenis van protest en het maken van protestborden en de vakbonden hadden gezorgd voor een heuse frietkraam op het protestplein. Ook Marcel van Roosmalen was present, maar die nam genoegen met een lullig krentenbolletje in de hand.

En natuurlijk was de altijd parmantige Alexandra van Huffelen, onze nieuwe collegevoorzitter, present. Met witte jas, maar daarna in een rode jurk op de zeepkist. Langzaam stroomde het plein vol.

En begonnen de toespraken. Van de vakbonden, studentenverenigingen, collegevoorzitters en andere prominenten, waaronder Bas Bloem. Daarna togen we in een lange, indrukwekkende mars naar de stad.

Met Alexandra, Willem Halffman en Sijbrand de Jong in de frontlinie:

En ook daar weer toespraken, van onder andere Jimmy Dijk en Paul van Meenen. Tja, als je het doet, moet je het goed doen!

En natuurlijk waren er ook wat bibliotheekcollega's present; noblesse oblige!

Of ik de volgende keer weer mee zou doen? Jazeker, en dan nog feller, langer en luider. Maandag wordt Amsterdam op z'n kop gezet. Zet 'm op daar, jongens en meiden!

zondag 9 maart 2025

2 euro yoga


Soms denk je: wat zijn die sociale media toch geweldig! Een maandje geleden bijvoorbeeld: toen poste een vrouw (naar later bleek uit mijn straat, ik kende haar voordien niet) een oproep op Nextdoor: of mensen zin hadden om yoga te doen. En dan niet officieel, maar gewoon met z'n allen een zaaltje huren en iemand zoeken die op vrijwillige basis de lessen zou kunnen geven. Dan zouden we met z'n allen lekker de edele kunst van yoga kunnen beoefenen zonder dat dat ons veel geld zou gaan kosten.

Topidee, dacht ik, ik meld me aan! Maar of zoiets zou gaan lukken, daar had ik mijn twijfels over, want wie gaat er nou gratis yogales geven? Maar je zult het geloven of niet: twee yogadocenten meldden zich spontaan aan.

En inmiddels hebben we de eerste lessen al gehad, voor 2 euro per persoon per keer. Eigenlijk zou er de ene week op de woensdagavond en de andere week op de zaterdagochtend lesgegeven worden, maar nu blijkt dat de yogadocenten het zo leuk vinden, dat er toch élke woensdagavond en zaterdagochtend een les is (en soms nog een extra les in de week). En de lessen zijn goed en professioneel!

Het enige probleem is, dat zo'n dertig procent van de deelnemers niet komt opdagen als ze zich hebben opgegeven voor een les. Soms met (late) afmelding, en soms zelfs zonder afmelding. 

Alsof (bijna) gratis betekent dat je je ook niet aan de basisfatsoensregels hoeft te houden. Hoe WERKEN deze breinen? Sowieso gaan we daar straks de oorlog niet mee winnen vrees ik.....

Ondankbare hondhoudingdames!