Het is altijd leuk als je kinderen op sport zitten: dan kom je nog eens ergens: de tennisbaan bijvoorbeeld.
Dit weekend heb ik ook weer elke milimeter van de tennisbaan mogen aanschouwen. Ik heb nog geen bal geslagen, maar ken meer mensen van (het terras van) de tennisbaan dan van mijn eigen straat.
Zaterdag was het de beurt aan mijn zoon om te spelen. Jongens dubbel tot en met 12 jaar. Twee paar spillebeentjes (mijn zoon en zijn vriendje) tegen twee paar stevige benen (de tegenstanders). Het werd niks en ze vonden het gelukkig niks erg. De moeder van een van de winnaars trakteerde op een tosti. Die tosti hadden ze hard nodig voor de volgende wedstrijd (tegen weer twee paar stevige benen). Het werd weer niks. En toch zijn ze derde geworden (van de drie). Maar bij het tennis wordt daar geen beker voor uitgekeerd.
Vandaag was het de beurt aan mijn dochter. Ook zij moest twee wedstrijden spelen. Zij en haar vriendinnetje wonnen beide partijen. Gelukkig maar!
En ik? Tja, er waren weer geen bekers voor de toeschouwers.....
Festina, heerlijk om weer je gortdroge berichten te lezen. Martin Brilachtig? jazeker!
BeantwoordenVerwijderenWeet je nog de verkiezing van de dichter des vaderlands. En nu geef je aan vader/man een bundel van hem.
Voor jou speciaal een klein stukje uit zijn gedicht: Psalm voor een afkomst:
Ik roep tot u
met volle tegenzin
vanuit een tochthol zonder buiten of binnen
als u de god van mijn afkomst wil zijn
geef mij dan iets om mee te beginnen
de vaderen herhalen het:
hij woont op de rand van het naderbare
hij weet van ons zitten en ons opstaan
hij omringt ons gaan en voelt ons liggen
en wandelt onze wegen mee
wel god, als dat waar is
dan weet ik u te vinden
al heb ik nooit gezocht
eindigend in:
ik draag een wonderlijk beest in mij
van nature verbasterd en in wezen
onrein
maar dat beest ben ik en niemand anders
maakt mij zo licht van alle zonden vrij.
NRC 6 mei 2009
Ha Katharina! Weer in het land der levenden? Ik was net aan het kijken hoe ik bij die Orangerie kan komen.....
BeantwoordenVerwijderenDat gedicht van Ramsey vond ik ook weer zo treffend, maar ik geloof de relikerk niet zo; die kwalificeerden het als blasfemisch (god als hoopvol monster en boerenknecht): hadden ze het wel begrepen???
Ik ben nu wel nieuwsgierig of je dochter en haar vriendin wél de stevigste benen van de wedstrijd hadden.
BeantwoordenVerwijderenIn ieder geval de stevigste armen! En nou je het zegt, ik denk ook wel de stevigste benen...
BeantwoordenVerwijderenWaarmee in een klap duidelijk is waarom het tussen mij en tennis nooit iets geworden is...
BeantwoordenVerwijderenAch, ben jij zo'n sprietje?
BeantwoordenVerwijderenHet tegendeel is waar helaas... Het is alleen niet helemaal eerlijk verdeeld: de voor tennis blijkbaar belangrijke lichaamsdelen zijn er nogal bekaaid afgekomen (vandaar dat je mij ook niet aan rokjesdag zult zien meedoen).
BeantwoordenVerwijderenOver mijzelf maar te zwijgen!
BeantwoordenVerwijderenJa, laten we het over iets anders hebben!
BeantwoordenVerwijderenJuist! Literatuur bijvoorbeeld?
BeantwoordenVerwijderenJa, Festina en schrijverdezes: literatuur!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ff te druk voor literatuur; vanavond weer ouderavond > waarschijnlijk blogstof!
BeantwoordenVerwijderen