Fietstocht in de sneeuw

Ik ben zelden zo blij geweest als vandaag dat ik weer thuis ben! Eigenlijk zouden ze alle werknemers uit het zuid-oosten die de moeite hebben genomen naar hun werk te komen een risicotoeslag moeten geven vandaag.

Het viel me nog mee hoe veel collega's er op de fiets waren toen ik de fietsenkelder binnenreed. Het aantal studenten op de fiets was wel beduidend lager dan normaal. Ik weet niet of ze alternatieve vervoersmiddelen hebben gevonden of dat ze gewoon niet gekomen zijn.

En gelijk hadden ze! Ik kwam - na verschillende malen aan een ernstig ongeluk ontkomen te zijn - met enorme spierpijn in m'n nek van het tegensturen op het werk aan. En ik was duidelijk niet de enige. Eigenlijk onbegrijpelijk dat er niet gelijk een massageteam voor ons klaarstond. Maar ja, onze directeur is nog op vakantie, anders had hij vast wel wat geregeld. Thaise masseurs graag de volgende keer!

Wat mij ook verdrietig stemde, ja zelfs eigenlijk kwaad maakte, was dat er wel gestrooid werd voor de auto's en niet voor de fietsers. Zijn dat soms tweederangs burgers of zo? Wij betalen ook belasting hoor, pseudo-links college van Nijmegen!

Een collega van mij zei dat de weg inmiddels beter begaanbaar was dan vanmorgen, maar ik was vergeten dat je collega's eigenlijk nooit moet vertrouwen.....