donderdag 28 mei 2015

Zoekvijfdaagse bij VOGIN


Een stoomcursus zoeken, dat kon ik wel gebruiken. Want tot nu toe 'deed ik maar wat' als ik iets zocht. En voor een informatieprofessional is dat natuurlijk niet voldoende, want anders ben je net zo'n informatie-amateur als de rest van de wereld en waar staat dat ´professional´ dan voor?

De belangrijkste les: waar het bij zoeken met name om draait is recall (heb je echt álles gevonden, tot in de verste uithoek, niets vergeten, met andere woorden alle blauwe visjes binnengehengeld?) en precision (heb je je zoekresultaat beperkt tot wat je precies wilt hebben, ontdaan van alle ruis, dus van alle rode visjes?).

En dus gingen we in op het verschil tussen primaire, secundaire en tertiaire zoeksystemen, keken we onder de motorkap van Google, abonneerden we ons op de weblog van Phil Bradley, bekwaamden we ons in het zoeken in PsycINFO, PubMed, Lexis Nexis en citatiezoeken en kregen we informatie over het bijblijven middels RSS-feeds en (Google/Scholar) alerts. Maar ook via allerhande (zoeksystemen van) social media.


En natuurlijk kwam al gauw de altmetricsdonut voorbij en leerden we IFTTT (dé manier om het internet voor je te laten werken) kennen.

We kregen informatie over de goede en minder goede kanten van Google (Bradley vindt dat de Russische Yandex inmiddels een betere zoekmachine dan de zoekgigant uit de VS is) en speelden ook wat met andere zoekmachines als Wolfram Alpha. En uiteraard leerden we allerlei tips en tricks om ze naar ons hand te zetten middels instellingen en codes en gingen we in op de toekomst van het zoeken:



Het semantisch web werd kort aangestipt en we kregen een inkijkje in het nog niet gepubliceerde onderzoek van de Nijmeegse hoogleraar Antal van den Bosch over de indexen van Google en Bing.

De belangrijkste les in dit verband was: 'begrijpen hoe de puzzelstukjes in elkaar grijpen en dat en hoe de puzzelstukjes nog niet compleet zijn is eigenlijk de kern van informatievaardigheid.'

Ja, 'je moet tegenwoordig een halve IT'er zijn om informatieprofessional te kunnen zijn'. Misschien dus geen wonder dat alle vijf de docenten oorspronkelijk uit de bèta- en aardwetenschappen afkomstig zijn, hoewel benadrukt werd dat zoeken - gelukkig maar - ook een kwestie van creatief omgaan met taal is.

Verder werd er een middag besteed aan het broodnodige ondernemerschap van informatieprofessionals. Waar liggen de kansen voor ons, 'relatief slecht betaalde, maar uitermate waardevolle', professionals in het zoeken? Er vlogen termen voorbij als business intelligence, kennismanagement, kenniskaart, business case, stakeholders, private cloud en return on investment.

Waarom? Omdat je als IP'er niet alleen moet afwachten, maar ook proactief moet zijn!

Proactief zijn we als beroepsgroep in ieder geval in het propageren van Open Science. Maar om de wetenschappers daarbij goed van dienst te kunnen zijn, moeten we wél alle ins en outs van deze beweging kennen en weten wat haar principes en producten zijn. Want het zijn vooral de misverstanden (bijvoorbeeld dat het duur zou zijn of dat je alles maar weggeeft) rondom Open Science die het proces vertragen (of soms zelfs impopulair maken).

Dus kom maar op met de Open Access button, research gate, Sherpa Romeo, SPARC addendum, gorilla Open Access, open data en creative commons, Wij zijn er klaar voor! Let the revolution start!





Ja, het waren vijf intensieve dagen. Maar wat die vijf dagen bijzonder draaglijk maakten, was dat ze geleid werden door vijf uitstekende docenten: Eric, Jeroen, Bianca, Marina en Boyd en dat de verzorging van de inwendige mens (door Jos) ook perfect geregeld was.

En als voorstanders van het open internet hebben de docenten al hun presentaties en opdrachten op een openbaar toegankelijke wiki gezet.

Weer een les: practice what you preach!

zaterdag 23 mei 2015

Instructievideo's en memes


Delta Airlines loopt al een tijdje voorop als het gaat om het opleuken van veiligheidsinstructies. Deze worden namelijk over het algemeen als saai en overbekend ervaren en Delta Airlines probeert er tenminste iets leuks van te maken.

Onlangs hebben ze er een gemaakt met allerhande memes. Kijken jullie even mee, instructievideomakers?
En (ook) voor de rest: welke memes herken je allemaal? (weggevertje: het begint met keyboard cat)


via bright main

maandag 18 mei 2015

Cave Corbijn


Het duurde tweeëneenhalf uur en was weer-ga-loos. Voor wie onder een steen geleefd heeft dit weekend: ik heb het natuurlijk over het concert van mister Nick Cave.
Wat een gast, wat een stem, wat een talent, wat een poëzie, wat een power! En dat alles verenigd in één man. Man? God!

Wat een mazzel dat we kaartjes voor de eerste rij hadden. Met name de eerste vier liedjes was dat een enorm voordeel; daarna had Cave namelijk genoeg van al dat stijve gezit van z'n publiek - twee nummers daarvoor had hij de fotograferende pers al als een zonnekoning middels een handgebaar weggestuurd; 'they make too much noise', vertrouwde hij ons toe. Hij zweefde de zaal in en plukte her en der wat mooie jonge vrouwen uit de theaterzaal (zie hier) en maande ze zich naar voren te spoeden. En in hun kielzog kwamen er natuurlijk meer mensen mee. Ook wij stonden op en namen - nu staand - weer onze plek op de eerste rij in. Lenig sprong de nachtgod uit Brighton vervolgens weer het podium op om ons verder kippenvel te bezorgen.

Gezeten achter de glanzende piano met z'n glanzende schoenen en zegelring aan pink en ringvinger, maar ook veelvuldig vóór op het podium, inclusief het verlaagde stuk waar wij ons bevonden. Tijdens het zingen werd hij door de mooie jonge dames die hij naar voren had geleid gestreeld dat het een lieve lust was. En, beken ik met het schaamrood op de kaken, ook door mij. In eerste instantie vond ik het een beetje puberaal en eng om te doen, maar aangemoedigd door de rest van de bacchantes om mij heen maakte ook ik mijn meisjesdroom waar: het aanraken en strelen van Nick Cave. En toen ik merkte dat zijn bloes uit zijn broek hing, heb ik zelfs even zijn buik geaaid (voor wie het weten wil: die is zacht, pezig en glad). Heaven dus.

I’m transforming, I’m vibrating, I’m glowing
I’m flying, look at me
I’m flying, look at me now


Voorprogramma:
Maar ook voor het concert hadden we al een heerlijke dag gehad: gemeente- en fotomuseum met foto's van Corbijn (ja, ook Cave was daar volop aanwezig) en eten aan het strand (het zwarte pad in Scheveningen: hoe toepasselijk!)


Ik geniet nog even na, als jullie het niet erg vinden. Want zo vaak beland je nou ook weer niet in de hemel.

Een greep uit de recensies:

Volkskrant (5 sterren!)

Hier een mooie afspeellijst van grote stukken registratie van het concert op YouTube door Dick Buursma.


zaterdag 9 mei 2015

Ramsey Nasr's pleidooi voor het nuttige nutteloze


Dat Ramsey Nasr ooit klassieke talen heeft willen studeren, verbaast me eigenlijk niet, hoewel ik het pas vandaag las. Want hij heeft nou eenmaal Smaak met een grote S.

Maar ik ben toch blij dat hij toneelspeler is geworden. En dichter.

En pas een goed stuk in de Standaard geschreven heeft over het belang van het schijnbaar nutteloze: 'juist de opleidingen met een minder directe toepassing en van ogenschijnlijk kleiner nut vormen onze grootste bescherming tegen kortzichtigheid en fundamentalisme' (want zij vormen het noodzakelijke tegenwicht daartegen).

Nog een quote: 'Waarheid met een grote W en Rendement met een grote R vormen vandaag onze grootste bedreiging. Zij doden de verbeelding in ons.'
Het schrikbeeld voor Nederland zijn niet de classici zonder werk, de subsidieslurpende kunstenaars of uitzuigende asielzoekers. Het schrikbeeld voor Nederland bestaat uit mensen die slechts leven voor economische waarde, die elke empathie hebben verloren, alleen geïnteresseerd zijn in het eigen verhaal en die louter willen denken in cijfers en getallen, in het uitgekiend besef dat je getallen kunt ontslaan zonder dat het pijn doet. Dat zijn de ware Willem Holleeders van onze samenleving. 
Gaan kunst, filosofie, geschiedenis, Grieks de wereld redden? Bieden zij soms wél pasklare oplossingen? Nope - en dat is precies de bedoeling. Ze werpen vragen op in plaats van antwoorden te bieden en lijken daarmee in te gaan tegen het primaire doel van onderwijs. Ze kietelen onze nieuwsgierigheid naar onbekend terrein, naar wat áchter de horizon ligt en bevrijden ons van de kokerwereld van ons hic et nunc. Belangrijkst van al: ze doen dat zonder gebruik te maken van de verlokkingen van een hiernamaals. Ze maken ons immuun voor De Waarheid, die simpel, verstikkend en humorloos is. Bovendien komen ze in opstand tegen onze gretige hang naar snel rendement, dus tel uit je winst. Het zijn uiteindelijk deze nutteloze vakken die goede managers en bestuurders zullen afleveren; mensen die begrijpen dat de echte wereld niet zozeer uit winst en efficiëntie bestaat, maar uit onvermogen, verlies en vergankelijkheid. Goed bestuur ziet daar de waarde van in.
Ga daar maar eens over nadenken, neoliberale rendementdenkertjes! En doe jezelf daarna als beloning maar tegoed aan brood, bad en bed. Je zult zien dat dat uiteindelijk voldoende is om gelukkig te worden.

dinsdag 5 mei 2015

Trapveldje (10)


Het trapveldje kan blij zijn, want eindelijk wordt er echt om hem heen gebouwd. Ligt-ie niet meer zo op braakliggend terrein.
De JOP (Jongeren Ontmoetings Plaats), oftwel het groene hok, is inmiddels verplaatst. Gaf te veel overlast.

vorige aflevering van het trapveldje