woensdag 27 februari 2013

TED-talk over lesgeven


Sinds ik de TED-app op m'n iPad heb geïnstalleerd kijk ik eens wat vaker of er nieuwe leuke TED-talks zijn. Aangezien ze in het Engels zijn, is het ook goed voor m'n Engels!

En afgelopen maand was er weer een naar m'n hart: een oproep van Tyler DeWitt om de lessen (in de natuurwetenschappen) alsjeblieft eens wat MINDER SAAI te maken. Helemaal mee eens; laat maar weg in eerste instantie die details en zorg eerst eens dat de kinderen het ook echt snappen voor je verder gaat en durf ook eens wat SPEELSER te zijn als je je uitleg geeft.

Maar dat is toch logisch, zul je misschien zeggen? Nou, eerlijk gezegd niet echt als ik mijn kinderen over hun leraren hoor klagen. De goede uitzonderingen daargelaten, er zijn er echt (nog) bij die van het begin tot het einde van de les gewoon uit het boek de stof voorlezen of droogjes navertellen.

Natuurlijk hoef je niet  zo ver te gaan dat je gaat strippen om de aandacht van je studenten te vangen, maar iets meer fantasie zou af en toe zeer welkom zijn. Al begin je maar met het integreren van de filmpjes van DeWitt in je lessen...

zondag 24 februari 2013

Zakenvrouw in de dop


'Mamma, Anna en ik hebben een fout ontdekt in de atlas'.
'O ja?'
'Ja, kijk maar, hier staat Espahan in plaats van Esfahan'.
'Je hebt gelijk, dat moet je maar even melden bij de uitgever van de atlas, dan kunnen ze dat bij de volgende druk verbeteren.'
'Krijg ik daar dan geld voor?'
'Nee, dat denk ik niet, maar het is toch al mooi als die fout uit de atlas is? Daar hebben we dan toch allemaal plezier van?'
'Nou, als ik geen geld krijg ga ik het niet melden hoor. Moeten ze zelf maar beter opletten.'

Iets in mij zegt dat mijn dochter later niet als eerste in de rij zal staan voor vrijwilligerswerk...

zondag 17 februari 2013

Shot on location


Halverwege de serie kan ik eigenlijk al wel zeggen dat ik het een prachtige reeks vind: Shot on location gepresenteerd door dEUSzanger en filmkenner Tom Barman. In de serie worden in totaal zes modern-klassieke films onder de loep genomen door in de stad waar de film opgenomen is te spreken met mensen die aan de film meegewerkt hebben (regisseurs, cameramensen, acteurs, art directors, familieleden etc.).

Naast dat je fragmenten van de films ziet, zodat je ze weer heerlijk kunt herbeleven, krijg je ook veel achtergrondinformatie over het waarom van bepaalde keuzes voor bepaalde shots. Dat voegt echt iets toe aan het begrip van de film. Je snapt bijvoorbeeld dat de acteurs in Das Leben der Anderen zo naturel spelen omdat ze zelf in hun eigen leven last hebben gehad van de Stasi. Of hoe de scène met de baby die over het plafond kruipt in Trainspotting tot stand gekomen is en waarom die zo aangrijpend is. En ondertussen is Barman ook al interviewend stoer aanwezig.

Of ik vanavond weer keurig om tien voor zeven voor de buis zit weet ik nog niet; Van god los vind ik toch een wat mindere klassieker dan de rest van de klassiekers...

afleveringen hier te zien

zaterdag 16 februari 2013

4 pics 1 word


Ik weet niet hoe het met jullie staat, maar mijn facebook- en twittertimelines staan sinds enkele dagen vol met HELP-berichten van kinderen die een woord zoeken. En dat zoeken naar de juiste woorden is geen huiswerk, nee, de volgende gékmakende rage is weer een feit: what's the word.

De bedoeling van het smartphonespelletje is dat je telkens vier plaatjes combineert om tot één woord te komen. In het Engels. Makkelijk en moeilijk door elkaar. En geen middel wordt geschuwd om een woord te vinden om weer een level hoger te komen. Zelfs het vragen aan je moeder niet. Ook het heel vaak vragen aan je moeder niet.

HELP! - weten jullie onderstaand woord?

woensdag 13 februari 2013

Verschillen overbruggen met LIFO


In onze organisatie werken net als in alle organisaties verschillende mensen (precieze mensen, kwaliteitsgerichte mensen, vrolijke mensen en haantjes). Meestal kunnen die goed met elkaar opschieten; soms ook niet. En soms moet je dan tóch met elkaar samenwerken. Om dat een beetje in goede banen te leiden is een instrument ontwikkeld: LIFO (nee, niet last in first out...)

En gisteren hadden we weer een LIFO-dag. We hadden er een paar jaar geleden al een keer een gehad, maar die viel niet écht in goede aarde bij de meesten van ons. De sfeer was er misschien niet naar toen. Maar gisteren was het wonderwel een prima dag. We hebben taarten gebakken en heel veel plezier gehad. En daar valt of staat het leven (en werken) mee toch?

Vis unita fortior. Oftewel: waarom moeilijk doen als het samen kan!

Waar een klein dorp groot in kan zijn

Maar overdrijft de paus nou niet een beetje?

P.S. betekenis Lent 
via Eric

maandag 11 februari 2013

Non iam habemus papam


Goh, was die paus net lekker bezig, treedt-ie af!

Maar hij heeft veel nagelaten, veel. Bijvoorbeeld Zijn Almachtige Tweets, die goed lesmateriaal blijken te zijn. Zijn laatste tweet:

Confidamus misericordis Dei necesse est potentia. Sumus tametsi peccatores, transfigurat Illius tamen nos ex integroque format gratia.

Niets over zijn aftreden dus, wel over onze zonden en de grootsheid van God. Terwijl één woord genoeg was geweest: abdico.

Miseretur me papae...

Lees hier de verklaring van de paus in het Latijn, Italiaans, Frans, Engels, Duits, Spaans, Portugees en Pools

donderdag 7 februari 2013

College Franse chansons


Als meisje dat in 1968 geboren is, nadat ze in 1967 in Parijs verwekt is en daarom een Franse naam draagt - dat heb ik me tenminste laten vertellen -, kon ik natuurlijk niet ontbreken in het publiek van het college over Franse chansons door de onvolprezen Bart van Loo (ik schreef al eerder over hem en zijn boek).

De aanleiding: de vakgroep Frans van de universiteit van Nijmegen had het formidabele idee opgevat om een collegereeks over Parijs te gaan geven en die af te trappen met een college over het Franse chanson (in Parijs) door Bart van Loo en bij toeval (niets kan immers verborgen blijven) was ik daar op gestuit. Me meteen ingeschreven natuurlijk en ook @heleen70 even verwittigd, want een dergelijk college zou haar nóg meer dan mijzelf aanspreken; zij heeft immers Frans gestudéérd om die liedjes!

En de lezing was zoals verwacht swingend en gepassioneerd en begon verrassend genoeg helemaal niet met een Franse chanson - die klonken wel volop vóór het college om de gemoederen alvast een beetje op te warmen - maar met The sultans of swing van de Dire Straits. Want puber Bart was gelijk zijn leeftijdsgenoten tot zijn zestiende helemaal into de Engelstalige muziek. Totdat, totdat zijn leraar Frans met zijn blauwe jasje uit zijn rode tas een witte cassette (voel je de symboliek?) haalde en Je l'aime à mourir van Francis Cabrel liet klinken. Bart was verkócht en raakte uiteindelijk als geen ander verknocht aan het Franse chanson.


Het volgende project was Jacques Brel. Brel is als goede wijn, hield Van Loo ons voor; eerst vind je het misschien niet eens zo heel lekker, maar met de jaren gaat-ie steeds beter smaken. Mais oui! Zijn vriendin heeft hij in elk geval versierd met het Jacques Brelspel (dat nota bene niet eens bestaat, maar ook wij moesten eraan geloven.....)

Oh là là, we moesten naar Parijs. Yves Montand komt erbij en 'als Yves Montand de weg wijst, wie zijn wij dan om hem niet te volgen'? We belanden op de Pont Neuf, bekijken de Notre Dame, stuiten op Karel de Grote ('een massamoordenaar met goede smaak') en belanden zo bij het liedje Sacré Charlemange van France Gall, dat een soort van aanklacht is tegen de school, het instituut dat Karel uitgevonden zou hebben. Meteen grote ogen bij de scholieren, die ook de zaal zaten en die Van Loo er charmant bij betrok, zoals hij elke leeftijdsgroep even persoonlijk benaderde. Bijvoorbeeld de studenten toen hij een studente op de eerste rij benaderde met 'juffrouw, ik heb voor u een liedje geschreven', om aan te geven wat de manier was voor Serge Gainsbourg om de mooie dames te versieren met slechts één zin. Het miste z'n effect niet, het meisje werd knalrood en dat was precies de bedoeling. Een moment om over te gaan tot de sucette, de lolly (oftewel lekstok in het Vlaams), volgens Van Loo geen onschuldig likstokje in het liedje dat hij voor France Gall schreef, maar een lofzang op de orale liefde.

 
 Hierna volgden smakelijke verhalen over Hendrik IV, Lodewijk XIV en z'n fistel ('het loont de moeite om zulke woorden op te zoeken in de Van Dale, want echt, als je vaak in de Van Dale leest, word je een gelukkiger mens') die uiteindelijk tot de oorsprong van het Engelse volkslied leidt, Waterloo ('is het je trouwens wel eens opgevallen dat oorlogvoeren vroeger meer reizen dan vechten was?') en - opnieuw - Gainsbourg en zijn omstreden raggaeversie van de Marseillaise.
 
En dan maar even wat chansons over Parijs zelf, daar moest het college immers over gaan:
- Paris, tu n'as pas changé van Georges Brassens
- Paris s'éveille van Jacques DuTronc
- Aux Champs Elysées van Joe Dassin (wat overigens een cover is van Waterloo road van Jason Crest)
Enfin, na naar aanleiding hiervan wat uitweidingen over allerlei covers heen en weer (het enige lied dat uit het Nederlands in het Frans gecoverd is, is trouwens Daar in dat kleine café aan de haven van Vader Abraham), komt het college tot een climax met de klassiekers Je t'aime moi non plus, Alexandrie Alexandra en La Bohème.
 
 
Van Loo beschrijft mooi de sfeer in het Parijs van 1968, als Je t'aime moi non plus van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat uit de luidsprekers knalt (of hijgt) en vermoedt dat iedereen daar wel een herinnering aan zal hebben, bijvoorbeeld ook professor Schuerewegen (de organisator van de cursus), die er, zoals hij meent te zien, met twinkeloogjes aan terugdenkt....
 
En daarna mag, nee moét de zaal meedoen met het oergeluid en bijbehorende armbewegingen uit het disconummer Alexandrie Alexandra van Claude François. 'Dat ik dat ooit op een universiteit tegen betaling mocht doen!', zegt hij met zichtbaar plezier achteraf.
 
En natuurlijk sluit hij af met La Bohème en de act met de zakdoek.
 

C'était formidable.
 
Toen ik thuiskwam heb ik meteen een plaat van Jacques Brel opgezet, een fles wijn opengetrokken, en mezelf voor m'n kop geslagen dat ik geen Frans ben gaan studeren.

maandag 4 februari 2013

De sterbibliotheek


Vandaag heb ik voor het eerst na de sluiting van de 'echte' bibliotheek in Lent mijn bibliotheekboeken ingeleverd bij het servicepunt in voorzieningenhart De Ster.

Ik vond het punt op de leestafel met boekenkasten na weinig sfeervol en ook was het niet helemaal duidelijk waar de boeken ingeleverd moesten worden. Niet bij de leestafel in elk geval en er was geen hulp aanwezig. Ja, het gebouwbeheer van dienst, maar dat was chagrijnig: 'daar om de hoek kunt u uw boek scannen en in de bak gooien'.

Ook goedemiddag en bedankt voor de voorbeeldige hulp.

zondag 3 februari 2013

Nijmegen loves graffiti (and so does Syria)

 
Hadden we in Nijmegen al de vrolijke smiley's op de Waalkade en de meer liefde pieces overal in de stad; nu is er een nieuwe rage bijgekomen: de Wally's. Ja echt, je kunt nu echt Wally's gaan zoeken in Nijmegen; er zijn er 25 van in de binnenstad; wie er een vindt krijgt een raketijsje. Dit soort geintjes maken de stad nét even wat leuker en speelser dan-ie al was; de burger spreekt, zullen we maar zeggen.

Maar ook in een niet zo leuke, want kapotgeschoten, stad kan graffiti/ schilderwerk je dag opfleuren. Zie hier De kus van Gustav Klimt op een verwoest gebouw in Syrië. Het enige verschil is dat dit werk gephotoshopt is en dus wishful thinking....