Sinds vandaag weer eens een nieuwe volger: Ester. Ester is mijn achternichtje, maar zoals ze zelf al zegt in haar eerste blogpost: we zijn eigenlijk meer nichtjes dan achternichtjes. We noemden onze wederzijdse ouders dan ook oom en tante en niet achteroom en achtertante.
En onze ouders spraken meer met elkaar af dan met onze 'echte' ooms en tantes. Want ze waren ook nog eens goede vrienden en lid van een hechte vriendenclub (inclusief een heuse missionaris).
Ook nu spreken ze nog vaak met elkaar af, maar wij kinderen zijn wat uit elkaar gegroeid doordat we uitgewaaierd zijn over Nederland. Zo gaat dat helaas nu eenmaal.
MAAR: het internet biedt nieuwe kansen; we hebben elkaar onlangs via verschillende wegen weer weten te vinden. En Ester is nu ook een weblog begonnen; dat is natuurlijk helemaal spannend. En in haar tweede post heeft ze eigenlijk haar hele levensverhaal al verteld. Ze is onder andere - zoals ze zelf zegt - zuster en juf, maar nog heel veel meer. Ze is bijvoorbeeld ongelooflijk creatief en handig (daar was ik vroeger heel jaloers op, dat weet ik nog wel). En van vroeger weet ik ook nog wel, dat ze goed museumpje kan spelen (dat deden we namelijk vaak) en brieven kan schrijven (dat deden we later: brieven naar elkaar schrijven).
Ik zou zo zeggen: houd de esterretjes in de gaten! En voor Ester: welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten