Het is al weer een tijdje geleden dat er een blogkermis was, maar nu is er dan weer een!
Bibliotheekmedewerkers bloggen/twitteren/ningen/hyven/wiki-en alsof hun leven er van afhangt, maar heeft dat allemaal wel zo veel zin? Buiten bibliotheekland worden we toch niet of nauwelijks opgemerkt!
Maar oefening baart kunst en het is beter kunst te laten zien aan de gebruikers dan oefening. Voordat de toekomst er is, moet je er op voorbereid zijn. En zo ver is de toekomst trouwens niet weg. Je loopt eerder achter als je niet twittert: schrijvers twitteren, kerken twitteren, bakkers twitteren, ministers twitteren, al is van dat laatste niet iedereen gecharmeerd.
Als maatschappelijk georiënteerde instelling kun je dan niet achterblijven en zeggen: "daar sluiten wij onze ogen voor; wat er in de rest van de wereld gebeurt, zal ons worst wezen."
Maar oefening baart kunst en het is beter kunst te laten zien aan de gebruikers dan oefening. Voordat de toekomst er is, moet je er op voorbereid zijn. En zo ver is de toekomst trouwens niet weg. Je loopt eerder achter als je niet twittert: schrijvers twitteren, kerken twitteren, bakkers twitteren, ministers twitteren, al is van dat laatste niet iedereen gecharmeerd.
Als maatschappelijk georiënteerde instelling kun je dan niet achterblijven en zeggen: "daar sluiten wij onze ogen voor; wat er in de rest van de wereld gebeurt, zal ons worst wezen."
Dat kost je de kop.
In Nijmegen had je op Plein '44 vroeger twee fotozaken. De een hield trouw vast aan de tradities van de analoge fotografie (had daar ook een goede naam in) en de ander volgde zichtbaar de ontwikkelingen op het gebied van de digitale fotografie. Digitale fotografie was destijds nog vrij duur, dus veel klanten kwamen daar niet voor. Maar dat veranderde rapper dan iedereen dacht. En nu? Nu is fotozaak 1 failliet en draait fotozaak 2 als een tierelier.
In bibliotheekland moeten we ons bewust zijn van dit soort voorlanden.
Dat men ons nog niet kent als vernieuwend, geef niet. Dat komt nog wel, dat heeft tijd nodig. Als we de ontwikkelingen maar op de voet blijven volgen en op z'n minst blijven MEEDOEN. Enthousiasmeren is een van onze grootste krachten.
En eigenlijk is er niet eens zoveel veranderd. Wij blijven ambassadeurs van informatie. Alleen zijn de informatiedragers diverser geworden, leuker, gedifferentieerder.
En soms ook duurder en ingewikkelder. Samenwerking is daarom geboden. Concordia res parvae crescunt, nietwaar?
Een prachtig initiatief vind ik bijvoorbeeld de samenwerking met omroep C. Zichtbaarheid van de bibliotheken op televisie, wat wil je nog meer? Nu geloof ik dat omroep C een beetje opgaat in Het Gesprek, maar wat geeft het? We zullen zichtbaarder worden. En dat moet. Een wekelijkse column van Argus Panoptes bijvoorbeeld? Of elke week een andere bibliotheekcolumnist? Liever exhibitionisme dan inhibitionisme.
Niet dat ik zelf zo'n vernieuwer ben overigens. Ik was een van de laatsten die mijn pick-up voor een CD-speler verruilde, heb vorig jaar pas leren SMS'en, ben nog geen inwoner van twitterland. Met mijn innovatiekracht zouden we bij wijze van spreken nog in spijkerschrift schrijven. Maar goed, zelfs ik ben enthousiast geworden van de ontwikkelingen van de laatste tijd.
Let's do it!
In Nijmegen had je op Plein '44 vroeger twee fotozaken. De een hield trouw vast aan de tradities van de analoge fotografie (had daar ook een goede naam in) en de ander volgde zichtbaar de ontwikkelingen op het gebied van de digitale fotografie. Digitale fotografie was destijds nog vrij duur, dus veel klanten kwamen daar niet voor. Maar dat veranderde rapper dan iedereen dacht. En nu? Nu is fotozaak 1 failliet en draait fotozaak 2 als een tierelier.
In bibliotheekland moeten we ons bewust zijn van dit soort voorlanden.
Dat men ons nog niet kent als vernieuwend, geef niet. Dat komt nog wel, dat heeft tijd nodig. Als we de ontwikkelingen maar op de voet blijven volgen en op z'n minst blijven MEEDOEN. Enthousiasmeren is een van onze grootste krachten.
En eigenlijk is er niet eens zoveel veranderd. Wij blijven ambassadeurs van informatie. Alleen zijn de informatiedragers diverser geworden, leuker, gedifferentieerder.
En soms ook duurder en ingewikkelder. Samenwerking is daarom geboden. Concordia res parvae crescunt, nietwaar?
Een prachtig initiatief vind ik bijvoorbeeld de samenwerking met omroep C. Zichtbaarheid van de bibliotheken op televisie, wat wil je nog meer? Nu geloof ik dat omroep C een beetje opgaat in Het Gesprek, maar wat geeft het? We zullen zichtbaarder worden. En dat moet. Een wekelijkse column van Argus Panoptes bijvoorbeeld? Of elke week een andere bibliotheekcolumnist? Liever exhibitionisme dan inhibitionisme.
Niet dat ik zelf zo'n vernieuwer ben overigens. Ik was een van de laatsten die mijn pick-up voor een CD-speler verruilde, heb vorig jaar pas leren SMS'en, ben nog geen inwoner van twitterland. Met mijn innovatiekracht zouden we bij wijze van spreken nog in spijkerschrift schrijven. Maar goed, zelfs ik ben enthousiast geworden van de ontwikkelingen van de laatste tijd.
Let's do it!
En hoe andere mensen denken over het gebruik van web 2.0 - middelen in de bibliotheek, dat moeten we ze vragen. Lezers van dit blog kunnen bijvoorbeeld reageren op dit stukje!
Zo, en nu ga ik even in de zweefmolen zitten. Zweven door het diverse landschap met de wind in m'n haren.
4 opmerkingen:
Mooie woorden! Ik ben ook met mijn stukje voor de kermis bezig.
Dank je; ben benieuwd naar jouw stukje!
Een wekelijkse column? Dat is een beetje te mooi hoor, maar de suggestie is heel aardig :-)
Een beetje crossmediaal moet toch kunnen?
Een reactie posten