zondag 18 januari 2009

Nieuwe auto

We hebben sinds dit weekend een nieuwe auto. Niet echt nieuw natuurlijk, maar nieuw voor ons. Hij is 9 jaar jonger dan onze vorige auto. We hoeven nu niet meer om ons heen te kijken welke onzinnige elektronische functie het nu weer laat afweten, welke onderdelen er nu weer van de roestbak afvallen, hoewel, zo erg was het nou ook weer niet, maar we kunnen in ieder geval de radio weer verstaan, de radio is zelfs te bedienen vanaf het stuur, kortom, we zweven.

Maar voor het zweefmoment daar was, moest de oude auto natuurlijk ontruimd worden. Wat we daar al niet aantroffen! Dekens, zakdoekjes, spelletjes, kauwgom, stof en.....mijn oude rijbewijs! Wat was ik blij die weer terug te zien! Ik had inmiddels een nieuwe, maar de oude was me toch dierbaar. Een soort prijsdocument, want ik had 'm in een keer gehaald. Daarna heb ik 'm niet vaak meer gebruikt voor z'n eigen doel, maar hij heeft toch wel enkele keren fijn dienst gedaan als identiteitsbewijs.

In mijn hart houd ik namelijk niet echt van auto's en autorijden. Ik vind het heerlijk om er als een prinsesje in vervoerd te worden, maar zelf die snelheid maken, daar schrik ik toch iedere keer weer van terug. Mijn man vroeg mij vanmorgen, toen hij de verzekeringspapieren in orde aan het maken was, of hij mij ook als chauffeur zou opgeven. Ach, dat kunnen we later altijd nog veranderen, antwoordde ik hem quasi-nonchalant.

Want het zit me ook wel dwars dat ik geen gebruik maak van mijn rijvaardigheden. Een aantal jaren terug heb ik nog wel weer eens een serieuze poging ondernomen, maar ik was opnieuw geschrokken van het enorme gebrek aan souplesse en lef dat ik aan de dag legde bij het besturen van de wagen. Het voelt niet goed, ik en het stuur en het gaspedaal en de koppeling en de rem en de handrem en de versnellingspook en de achteruitkijkspiegels, dat allemaal tegelijk bedienen en dan ook nog op het verkeer letten. Mijn gestel kan dat gewoon niet aan. Zou de rijinstructeur dat geweten hebben, toen hij mij mijn rijbewijs uitreikte? Zo van, ik kan haar dat rijbewijs met gemak verstrekken, ze zal er toch nooit gebruik van maken....

Geen opmerkingen: